Twit-twit

L’aucèu canta de còps d’un biais bèn aigre. Vòli pas parlar de nòstrei rigaus mai d’una autra mena d’aucèu, que fa volar sei cent quaranta nòtas a un molon d’auditors. S’agisse dau « twittt » que fa bresilhar a l’autre bot dau monde vòstrei darrièrei nòvas, o lei còps traites que pòu far am’aquò la companha d’un president a l’anciana de son òme… 

Autant vos va dire, i a una ambiguïtat dei bèlas am’aqueu mejan de comunicar. Son bèn vòstrei messagis que mandatz, mai un còp mandats, son plus vòstres. Un jugi american a eisijat que la societat Twitter li done totei lei messagis que remandèt un afogat qu’occupèt la Borsa de New York l’an passat.
 
Tot lo monde s’en rementa, de joines qu’avien son gonfle de la precaritat per leis emplegats e de la richessa vesibla per lei yuppies, òucupèron lo relarg de Wall Street de setmanas e de setmanas.
 
E vaquí qu’aqueu jugi de la Cort de Manhattan, adonc, vòu que li siegue comunicat ce qu’avié escrich un joine rebèle, Malcom H., perseguit per de « desbordaments » dins un passa carriera au pònt de Brooklyn au moment de l’òucupacien.
 
Son argument vòu la pena d’èstre legit : per aqueu jugi, vòstra opinien, un còp difusada a un publique, es de tot lo monde. Adonc, podètz tre lo twitt lançat, venir una mena de maufatant. Lo famos twitt pasmens s’adreiça ren qu’a una còla de gents qu’avètz chausit. Òc, mai vòstreis abonats elei tambèn an sa tiera, e vòstrei messagi cascadejon dins lei tieras d’amics de vòstreis amics.
 
E aperalin encara anaran vòstrei bresilhaments.  « Auràn de consequencis, vòstreis opiniens » que dis lo jugi. Avètz que de pensar de cauvas sensa consequencis…e per aquò vos faudrà ren qu’una cervèla d’aucèu !