Lo 7 de junh de 1974 l'armada preniá lei claus deis darriers ostaus e fasiá córrer leis darriers estajants dau vilatge de Bròve (Var aut) après li aver copat lo telefòne, l'aiga e lo lume. (De) rason d'Estat, lo platèu de Canjuers deviá èstre liberat de tota anma umana per laissar plaça ai canons e ai carris d'assaut . "Polygone de tir". 35 000 ha vuejats de tota vida umana. Bròve ambe sei 3 000 ha d'espaci comunau auriá pogut èstre sortit dau projècte sensa empacha per lo plan de poligòne de l'armada. Pas ren de faire! Defòra! L'Estat aviá promés de relotjar lo monde dins un barri de Selhan (la Beguda) renomat per l'ocasion Bròve de Selhan. A l'ora de garçar lei darriers pastres, forniers e autrei païsans defòra, leis òbras èran pas acabadas. Avers e familhas se trobèron sens un teulat sus la testa. Cadun se despatolhèt coma poguèt.
En 2005 cinc enfants dau país creèron l'associacion deis Ancians e amics de Bròves, ara son mai de 150 sòcis de contuniar de faire viure lo sovenir dau vilatjon. Cada an, per Pandecosta, s'amassan a la capèla de Sant Roman per partejar un repais sortit de la biaça.
La memòria d'aquesta violença d'estat es encara viva e crema encara leis uelhs quora leis ancians, que rescontrèri a Bargema mi còntèron leis darriers jorns au vilatge. Fins a la fin, an cregut que l'armada li laissariá seis ostaus, seis jassas, que la vida contunariá tant pasibla e urosa coma foguèt de sempre. Fins a la fin pensèron que l'Estat fariá repè davant tant d'absurditat e d'inutilitat. O faguèt pas.
Pas luenh de cinquanta ans après, avèm pas oblidat.
Ne'n parlam as Ais dimars 30 de mai davant lo libre ?