Mesquins a Busca

En camin entre Milan e la vau Varacha, sus lei rotas de Lombardia e de Piemonte m'esperavi pas de veire tant d'Africans per carrieras, dins lei ciutats mai tambèn dins de vilagis luenh dei grandei rotas que menon a l'Europa dau Nòrd tant esperada. 

Quauqueis uns rèston tancats sus lei trepadors o davant lei magasins dins l'espèra de quauquei monedas.

A l'intrada d'un supermercat pròche Busca (provincia de Coni) ai parlat m'un joine qu'avié lo morre tot escarificat. Mi diguet en englés que venié de Nigeria qu'avié cercat de travalh e qu'avié pas trovat.


Podrieu comprendre que la joinessa voguesse partir d'un païs ente lei musulmans fan la guèrra ai crestians, ente lei sòus dau petròli rèston per lo solet profiech dei gents au poder. Au Biafra, la polucien au petròli empacha lo monde de trovar de bòna aiga per beure...

Mai saunar ai quatre venas la familha per pagar lo viagi, riscar la vida sus terra e en mar per venir mendicar a Busca es un naufragi per aquel òme mai tanben per nautrei totei Europencs.

Mon amic Jan Pèire de Bosquier, president de Soulestrelh e d'Ousitanio Vivo, que vieu sus leis auturas de Fraisse en Vau Varacha, m'avié contat aquèla istòri de Pèire Vidal, lo galòi trobador tolosan.

Era vengut a Busca emé l'espèr que lo castelan dau luec l'anava aculhir mai lo vièlh raspi l'avié fa corre. Peire Vidal s’èra venjat m'un sirventés pebrat que si garçava dau senhe de Busca.

Darnier la cara escarificada dau joine Nigerian ai cresut veire aquèla de Pèire Vidal.

Mai Pèire avié poscut puei si rèndre en Montferrat en cò de Bonifaci, grand senhor e protector dei trobadors.

L'avenidor dau joine es mai negre. Aurà d’òbra per trovar ajuda e protecien.