L’istòria desplegada (e mai vertadiera !) de la naissença de Crau

En aqueu temps fòrça ancian, l’eròis Eraklès s’entornava d’Espanha, cap au sieu, que menava un tropèu de buous a son paire, Zeus, rèi de totei lei Dieus de l’Olimpe. E vaquí que, coma passava per Lengadòc, rescontrèt una ribiera grandassa. « E bèn, la passarem» se diguèt. Amb aquò de ribeirans d’arribar e, pron desaviats de li venir ansin: « Bondieu ! Que non ! Vagues pas passar Ròse, que de l’autra man lei dos gigants te manjaràn, d’aquò n’es segur ! ».

 
Eraklès, coma lo conoissètz, mai fòrt que totei sei buous ensems, e que crenh degun l’anèt pasmens. Un còp arribat dins una bèla planura, rescontrèt dos gigants, l’òme e la frema. De la corporença se dreiçavan mai grands qu’un auciprès, e de la votz bofavon coma lo tròn de l’èr. Li venguèron : “Qué ?  Lei gents de l’autre man dau Ròse t’auràn pas dich qu’èra defendut de passar d’aquí !”

-  “Òc bèn, que m’an avisats, bravei gigants, mai d’aquò me n’en garci, que ieu fau just que passar per m’entornar au mieu. Autanben, adieu e ben lo bonjorn ! »
Mai l’en vouguèron mau e s’enmalicièron lei dos colòs e cerquèron d’agantar lo brave Eraklès, que s’esquilhèt lèu-lèu,  prenguèt la sosta d’un aubre, agantèt son arc e li traiguèt matràs e matràs. Ren li faguèt ! de tant que la pèu dei gigants èra dura, lei sagetas ne’n rebombavan. Alòr de la ràbia, lei gigants se coneguèron plus, e Eraklès esfraiat enauçèt lei mans per demandar ajuda de son paire : “Ò Zeus grand ! ajuda-me tant que poiràs. » E Zeus de i mandar très aglas que portavan l’una l’ulhauç, l’autra lo tròn, e la tresena lo mistrau. Mai n’èra pas pron per arrestar lei gigants.

Lei très aglas se gandiguèron adonc en Durença, onte culhiguèron de pèiras a millerat, e que traiguèron dau cèu sus lei gigants. Dau temps qu’aquelei assajavan de se gardar d’aquela plueja de pèiras, l’Eraklès n’en profichèt per menar lèu-lèu son tropèu delà de la plana maudicha, e s’encaminèt mai per Grèçia.
Leis aglas partidas, la plana se devinèt coma la vesèm encara uei, clafida de massacans. L’avèm sonada Crau.