partager
Cinquantados contributors an portat pèira a Aquò d'Aquí dau tèmps dau darrier trimèstre, que li an aduch precisament 753,5 €uròs. Aquò representa a pauc près la meitat dau còst de l'estampaire per un numerò.
Les dons permettent de maintenir le prix bas, et donc de financer la plus grande diffusion de l'actualité en langue occitane (dessin Phavorin)
An aqueu ritme, qu'es mai o mens lo meme despuei lo començament de la pandemia, quora aviam cridar nòstreis abonats a un esfòrç, representariá lo prètz de dos numeròs d'Aquò d'Aquí dins l'annada, franc dau salari dau jornalista, e dei multiples còsts que tomban sus vòstre jornau. Aquò's pas ren !
L'abonament s'es alordit de 2€ lo mes passat, lo resultat de l'aument de la vida, e particularament d'un corrier de nòstre estampaire que nos avisiá que son prètz creissariá.
Nòstre jornalista es pas aumentat d'aquesta passa, e despuei un moment l'es plus. Mai lei salariats de l'estampaire, elei va son. Adonc, lei sacrificis bastan pas a mantenir un jornau que resta l'ultim magazine d'actualitat societala en lenga nòstra. Am'aqueu la lenga occitana, dins sei doas grafias, presentas dins Aquò d'Aquí, pòdon faire viure l'occitan coma una "lenga normala".
Aquela normalitat es un argument imparable per aquelei que son acarats an un monde que vòu una França uniformizada. E un pam de nas adreiçat a totei aquelei qu'esperan la mòrt de la diversitat dei biais de parlar autoctonas dins un país que somian coma se èra una tiera de clònes.
Aquò d'Aquí dins aquela amira, es simplament indispensable, e juga son ròtle perquèc de monde coma aquelei cinquanta doas personas afogadas l'an vougut, au prètz d'un sacrifici.
Gramàci an elei !
L'abonament s'es alordit de 2€ lo mes passat, lo resultat de l'aument de la vida, e particularament d'un corrier de nòstre estampaire que nos avisiá que son prètz creissariá.
Nòstre jornalista es pas aumentat d'aquesta passa, e despuei un moment l'es plus. Mai lei salariats de l'estampaire, elei va son. Adonc, lei sacrificis bastan pas a mantenir un jornau que resta l'ultim magazine d'actualitat societala en lenga nòstra. Am'aqueu la lenga occitana, dins sei doas grafias, presentas dins Aquò d'Aquí, pòdon faire viure l'occitan coma una "lenga normala".
Aquela normalitat es un argument imparable per aquelei que son acarats an un monde que vòu una França uniformizada. E un pam de nas adreiçat a totei aquelei qu'esperan la mòrt de la diversitat dei biais de parlar autoctonas dins un país que somian coma se èra una tiera de clònes.
Aquò d'Aquí dins aquela amira, es simplament indispensable, e juga son ròtle perquèc de monde coma aquelei cinquanta doas personas afogadas l'an vougut, au prètz d'un sacrifici.
Gramàci an elei !
Le créole de la Martinique bâillonné 