partager
Poèta modèst e discrèt, Alfred Bonnefoy-Debaïs èra un felibre a despart.
Primat mant un còp per son òbra literària, sei problèmas financiaus e sa modestia semblan tota-fes aver entrepachat una mai granda reconeissença.
Joan-Glaude Rixte, cercaire especialista de la lenga d'òc en Droma, s'interessèt an' aqueu poèta dau país mesconeigut ansin qu'a seis òbras.
Dins un obratge pron universitari dins sa fòrma (testimoniant pasmens de competéncias de son autor), Joan-Glaude Rixte concebèt una biografia mesclada a una bibliografia causida e legitimada per sa qualitat literària e son interès linguistic.
Ansin nais «Alfred Bonnefoy-Debaïs, félibre de Séderon». Lo recuèlh acampa divèrseis enformacions mai ò mens detalhadas e s'adreiça en un public variat : conessaires, amators dau felibritge e de la cultura d'òc, autors dau caire ò simples curiós.
Aqueu libre pòrta am’eu la richessa de la literatura baroniarda e que merita lo còp d'uèlh, subretot sus lei tròç de poèmas e sei reviraduras.
Per aquela edicion, Joan-Glaude Rixte effectuèt de recèrcas novèlas fins de regropar pron de tèxtes per lei publicar, e faguèt apèu a Maria-Cristina Rixte per lei reviraduras.
Segon lo cercaire, Alfred Bonnefoy-Debaïs èra «inspirat de vida rurala de Sederon onte visquèt lei vingt-sèt promèreis annadas de sa vida e èra fòrça emprenhat de Mistral».
E d'eitant mai que sei tèxtes èron corregits per aqueste, çò que fai que non siam plus «fàcia a un parlar que representa lei caracteristicas de la lenga de l'autor».
De saupre que leis autors de lenga d'òc an mai ò mens de succès locau. Quauques uns, coma Debaïs, an agut l'astre d'aver de contacts dintre lei felibres, maugrat que demorava «una distància dau fach de sa discrecion e que se mètet pas pron en avans».
Mai sa «granda sensibilitat» poëtica ansin que son «regard d'etnografe» permeton d'apreciar «lo realisme de sei descripcions que lo rend pròche d'un molon d'autors felibres».
Aqueu realisme idealisat deuriá tocar ben de lectors amators de literatura regionala.
Édition, introduction, bibliographie de Jean-Claude Rixte. Traduction de Marie-Christine Coste-Rixte234 pages. Éd. Publications de L’Essaillon, Séderon, 2013.
Primat mant un còp per son òbra literària, sei problèmas financiaus e sa modestia semblan tota-fes aver entrepachat una mai granda reconeissença.
Joan-Glaude Rixte, cercaire especialista de la lenga d'òc en Droma, s'interessèt an' aqueu poèta dau país mesconeigut ansin qu'a seis òbras.
Dins un obratge pron universitari dins sa fòrma (testimoniant pasmens de competéncias de son autor), Joan-Glaude Rixte concebèt una biografia mesclada a una bibliografia causida e legitimada per sa qualitat literària e son interès linguistic.
Ansin nais «Alfred Bonnefoy-Debaïs, félibre de Séderon». Lo recuèlh acampa divèrseis enformacions mai ò mens detalhadas e s'adreiça en un public variat : conessaires, amators dau felibritge e de la cultura d'òc, autors dau caire ò simples curiós.
Aqueu libre pòrta am’eu la richessa de la literatura baroniarda e que merita lo còp d'uèlh, subretot sus lei tròç de poèmas e sei reviraduras.
Per aquela edicion, Joan-Glaude Rixte effectuèt de recèrcas novèlas fins de regropar pron de tèxtes per lei publicar, e faguèt apèu a Maria-Cristina Rixte per lei reviraduras.
Segon lo cercaire, Alfred Bonnefoy-Debaïs èra «inspirat de vida rurala de Sederon onte visquèt lei vingt-sèt promèreis annadas de sa vida e èra fòrça emprenhat de Mistral».
E d'eitant mai que sei tèxtes èron corregits per aqueste, çò que fai que non siam plus «fàcia a un parlar que representa lei caracteristicas de la lenga de l'autor».
De saupre que leis autors de lenga d'òc an mai ò mens de succès locau. Quauques uns, coma Debaïs, an agut l'astre d'aver de contacts dintre lei felibres, maugrat que demorava «una distància dau fach de sa discrecion e que se mètet pas pron en avans».
Mai sa «granda sensibilitat» poëtica ansin que son «regard d'etnografe» permeton d'apreciar «lo realisme de sei descripcions que lo rend pròche d'un molon d'autors felibres».
Aqueu realisme idealisat deuriá tocar ben de lectors amators de literatura regionala.
Édition, introduction, bibliographie de Jean-Claude Rixte. Traduction de Marie-Christine Coste-Rixte234 pages. Éd. Publications de L’Essaillon, Séderon, 2013.
La Dictada…dira simplement que l’occitan est une langue vivante