partager
Elegit coma èra esperat diluns 29 de mai, lo novèu president de la Region Provença Aups e Còsta d’Azur, Renaud Muselier, a donat un discors respectuós dau ventalh politic que va dau macronisme a son camp dei Republicans.
L’ancian ministre deis Afaires estrangiers (2005) e eternau daufin contrariat a la Comuna de Marselha, onte es naissut en 1969, a regraciat d’un biais apielat Cristòu Castaner, son ancian adversari dei Regionalas de 2015, ara ministre dau govèrn, coma JC Gaudin, « mai que d’un entende pas ce que nos acampa », coma, ben entendut, Crestian Estrosi.
D’aqueu, a dich coma lo compreniá : « tu, ames tant ta vila coma ieu ami la mieuna ». E la fraseta podrà segur èstre interpretada : Crestian Estrosi aviá paur de laissar Niça a son ancian braç drech Eric Ciotti, e eu mira dau costat de l’Ostau de Vila marselhés per leis elecciens de 2020.
A l’epòca que la victòria d’Emanuau Macron a la presidenciala destorba la vida politica liberala, faudrà se rementar que lo novèu president de Provença se vòu « constructiu e refusant la caricatura coma leis excès ». E qu’a mai que sotalinhat sa tòca europeanista, « resoluda ».
Sembla voler caminar de cotria amé l’accion governamentala alora que siam en plena campanha electorala legislativa.
S’interpretarà sa paraula coma voudrà: « degun serà oblidat ».
S’es liurat a un laus de sa region : « m’avètz fach lo president de la mai bèla region dau monde…a l’avenir radiós ».
Se a pas donat d’indicacion de sa politica, diferenta d’aquela de Crestian Estrosi, a insistit sus sa volontat de « faire de la Provença una referéncia europea de la preservacion de la biodiversitat e de l’energia duradissa ».
President pèr – en principi – quatre ans, Renaud Muselier, que vèn de la familha politica gaullista, tròba una Region ai competèncias mai grandas qu’aperavans : cap dei collectivitats localas pèr ce qu’es dei politicas de l’emplech, de la cultura, de l’agricultura coma dei transports.
L’ancian ministre deis Afaires estrangiers (2005) e eternau daufin contrariat a la Comuna de Marselha, onte es naissut en 1969, a regraciat d’un biais apielat Cristòu Castaner, son ancian adversari dei Regionalas de 2015, ara ministre dau govèrn, coma JC Gaudin, « mai que d’un entende pas ce que nos acampa », coma, ben entendut, Crestian Estrosi.
D’aqueu, a dich coma lo compreniá : « tu, ames tant ta vila coma ieu ami la mieuna ». E la fraseta podrà segur èstre interpretada : Crestian Estrosi aviá paur de laissar Niça a son ancian braç drech Eric Ciotti, e eu mira dau costat de l’Ostau de Vila marselhés per leis elecciens de 2020.
A l’epòca que la victòria d’Emanuau Macron a la presidenciala destorba la vida politica liberala, faudrà se rementar que lo novèu president de Provença se vòu « constructiu e refusant la caricatura coma leis excès ». E qu’a mai que sotalinhat sa tòca europeanista, « resoluda ».
Sembla voler caminar de cotria amé l’accion governamentala alora que siam en plena campanha electorala legislativa.
S’interpretarà sa paraula coma voudrà: « degun serà oblidat ».
S’es liurat a un laus de sa region : « m’avètz fach lo president de la mai bèla region dau monde…a l’avenir radiós ».
Se a pas donat d’indicacion de sa politica, diferenta d’aquela de Crestian Estrosi, a insistit sus sa volontat de « faire de la Provença una referéncia europea de la preservacion de la biodiversitat e de l’energia duradissa ».
President pèr – en principi – quatre ans, Renaud Muselier, que vèn de la familha politica gaullista, tròba una Region ai competèncias mai grandas qu’aperavans : cap dei collectivitats localas pèr ce qu’es dei politicas de l’emplech, de la cultura, de l’agricultura coma dei transports.
Avec les suggestions lexicales de Reinat Toscano
Lo libre de la setmana : Desesperanças salutàrias, diari literari - Joan-Ives Casanòva