Una darriera ondassa solària en Provença auta ?

Tres quilomètres d’una draia pouverosa e ressautarèla travèrsan un univèrs blau negre. Coma una ondassa, lei panèus fotovoltaïcs chinés seguisson lo relèu d’aquelei còlas dau plan de Puei Michèu, que dison La Còla dei Mès.
 
Sus trenta sièis ectaras onte blats e lavandas compausavan une polida tela blava, jauna e verda fins en 2010, ara son tancats setanta nòu mila moduls fotovoltaïcs, aquelei dau pus grand pargue d’aquela Vau de Durença que voliá devenir « la Vau deis energias renovelablas » coma ditz l’agéncia de promocion territoriala deis Aups d’Auta Provença, la Mission de Desvolopament Economic. « Es pas encara acabat » que nos dison, despuei Castèu Arnós, “s’arrèsta pas au fotovoltaïc mai vòu desvelopar un “mix” d’energias e per aquesta rason, pensam qu’avèm un avenir vertadier” chifra la capoliera Camilla Jankowski. De veire.

Malurosament  per elei, lo soleu lusirà mens que previst dins l’avenir per l’electricitat renovelabla. E aqueu pargue fotovoltaïc benlèu serà lo darrier que bastiràn leis societats que plantèron cavilha fa pauc d’annadas en Provença, que faguèron pilha dau pretz de l’electricitat renovelabla, garantit fins a l’autona passada.
 
Es lo cas de l’entrepresa bèlga Enfinity, creada ambé de fons de pensions flamencs en 2005 e que lèu lèu sa chifra d’afaires s’aucèt a 350 M€ au nivèu internacionau, fornissent d’aquí d’ailà de pargues fotovoltaïcs en Euròpa e ara dins lo monde. Encuei, la pichona còla francesa de 25 personas comença ja de desbauchar seis emplegats as Ais de Provença. Es acabat lo temps urós dei profiechs aisats.
 
Lo govèrn francés comencèt per instituir en 2010 un moratòri sus lei permés de bastir aquelei centralas d’energias, puei au mes de març passat, a la fin dau moratòri, lo pretz garantit passèt de 58 a 31 centimes d’èuros. Tot an un còp, èra plus tant sucós, lo fotovoltaïc en França.
 
“Fau dire que se’n dobtaviam, èra anat mai que mai aut, de tròp ! » nos ditz lo sénher Estève Grodard, lo baile d’Enfinity França. Dins lo mitan deis industriaus seriós, s’èran amagats de baratiers. « Mai per lei projèctes ben menats, seriosament, me pensi que serà encara possible de trabalhar en França ». En veritat, se ditz qu’en Avinhon, un pargue siguèt liurat sens ondulator, per de gents qu’èran pus fòrts ambé la calculeta qu’ambé l’energia renovelabla.

Un autre projècte, gigantàs aqueu, se deuriá negar dins la garriga provençala, sensa que degun lo regrète, levat de son promotor, la societat Voltalia. Una vertadiera caricatura : se tractava de cubrir de pasquiers de fedas e d’espacis naturaus de panèus solars sus mai de tres cents ectaras per produire, que disián, 100 MW d’electricitat. Ara que lo profiech esperat cabussa, vaquí que s’ausís plus charrar d’aqueu campàs negre.
 
Pasmens l’idèa d’una Provença deis energias renovelablas sedutz, segur, dins un país sensa centrala nucleara, mai que produtz pas mai de quaranta dau cent de l’electricitat que chabís, e que chabisse totjorn que mai. La question, segur, es de saupre s’aquò se pòu faire còntra la biodiversitat o l’agricultura provençala?
 
La societat Enfinity, per pas cabussar, es a mand de cambiar completament son biais de faire. « Pensam de se’n sortir ambé l’installacion de centralas sus lei bastiments en luec d’aquelei pargues » nos ditz encara lo sénher Grodard. Ja dins Cantal una jaça dei gròssas s’es cubèrta de panèus solars, d’una poténcia de quasi un megawatt. De veire s’aqueu sector pòu far sa revolucion e trabalhar per un pretz onèste, amb una renda que lo farà pas tant ric.

Lo pretz garantit de l’electricitat renovelabla deviá favorizar una filiera complèta en Euròpa, mai en veritat, aprofiechèt subretot ai vendas de panèus chinés e, tanben, lo fau dire, alemands. Mai que d’un vòu veire lo lobbying d’EDF, pas encara lèst de trustar l’ensems dei projèctes en França, dins aquelei règlas novèlas que son a far cabussar l’ensems dei societats d’electricitat renovelablas qu’en França an pas l’astre d’èsser pron solidas per esperar un an o dos que lo mercat exagonau se respeligue.
 
E per lo còp, vaquí leis elegits locaus que s’esmòvon tanben. “Pensavi que ma comuna tocariá 1,2 M€ l’an de Taxa Professionala” nos ditz Raimond Philippe, lo premier cònsol dei Mès; “ailàs entre lo moment que s’endraièt lo projècte e aqueu de l’inaugurar, s’abandonèt aquel impòst”. Ara, e maugrat que lei servicis fiscaus semblan pas capables de calcular la renda que podrà tocar la comuna, son cònsol pensa que serà pas mai de 400 000 €. Ambé la pèrda d’emplecs a la fabrica quimica pròche de Sant Auban, vaquí una escasença polida que s’es fonduda au soleu. Lei elegits ruraus, aparaires deis energias renovelablas, benlèu que tanpauc o seràn un pauc mens deman.