partager
Robèrt Gago (Photo MN)
Robèrt Gago (1947-2019), mèstre dau vin au Moulin des Costes de la Cadiera (83), president dau Sindicat dei Vins de Bandòu, sòci dau Collectiu LGV Sud Santa-Bauma… Acabariam jamai de dire qu’èra aquel òme que nos a laissats lo dos de mai passat, au destapat d’una lònga malautiá, coma es de costuma de dire, qu’afrontava amé coratge, coma tot dins sa vida.
Ben segur, seis nombrós amics se’n rementaràn premier coma l’amic Robèrt, aqueu qu’aviá sempre lo biais de portar una critica ai projècts tant ben liscs de la Tecnocracia, pontuada d’un rire sieu ben particulier, clar i aigre tot d’un còp.
Robèrt Gago naissut pròche d’Oran en 1947, arribava dins l’Exagòne, promier a Niça, amé sa maire a l’independéncia argeriana. De sa prima joinessa argeriana gardava sempre una sensibilisacien ai drechs dau pòple cabile.
Après mai de 1968 que lo trobava estudiant d’istòria a Niça, s’engatjava dins lo movament de remessa en questien de la societat, en particulier a la Gaucha Proletariana, mai s’interessava ja ai luchas de recuperaciens culturalas e ais escomessas dau regionalisme. Entra alòr au movament Volem Viure Au País, vèrs 1977, puei crea lo Partit Occitan en 1987, onte èra encara sòci a sa mòrt.
Ben segur, seis nombrós amics se’n rementaràn premier coma l’amic Robèrt, aqueu qu’aviá sempre lo biais de portar una critica ai projècts tant ben liscs de la Tecnocracia, pontuada d’un rire sieu ben particulier, clar i aigre tot d’un còp.
Robèrt Gago naissut pròche d’Oran en 1947, arribava dins l’Exagòne, promier a Niça, amé sa maire a l’independéncia argeriana. De sa prima joinessa argeriana gardava sempre una sensibilisacien ai drechs dau pòple cabile.
Après mai de 1968 que lo trobava estudiant d’istòria a Niça, s’engatjava dins lo movament de remessa en questien de la societat, en particulier a la Gaucha Proletariana, mai s’interessava ja ai luchas de recuperaciens culturalas e ais escomessas dau regionalisme. Entra alòr au movament Volem Viure Au País, vèrs 1977, puei crea lo Partit Occitan en 1987, onte èra encara sòci a sa mòrt.
Còntra la tecnocracia sempre
A Montpellier en octobre 2015 (photo MN)
Laissa leis estudis d’istòria per faire de formacien ai mestiers dau vin, una passien. Entra ai Moulins des Costes, onte farà l’essenciau de son percors professionau.
Lo POC es ligat ais ecologistas d’EELV, adonc eu li adus una dimensien sociala, e s’interèssa mai que mai a l’agençament dau territòri. Lo vesèm segur fòrça engatjat còntra lo projèct tecnocratic de Linha de Granda Vitessa entre Ais e Niça, que refusa amé l’ultima energia, mai tanben tant engatjat dins la creacien d’un Pargue Regionau de la Santa Bauma, onte adus aquela dimensien d’un agençament democratic : lo país per sei gents.
Son biais èra sociau e mai que mai a la defensa dei pòples oprimits : lei Cabilas d’Argeria coma lei Grecs matrassats per l’Unien Europenca.
« Dubèrt au dialòg, benvolent encara que sempre drech dins sei convicciens, totjorn coerent dins son oposicien a l’antidemocratisme coma a la tecnocracia », es coma aquò que lo resuma per Aquò d’Aquí Gerard Tautil, son amic de cinquanta ans.
Lo POC es ligat ais ecologistas d’EELV, adonc eu li adus una dimensien sociala, e s’interèssa mai que mai a l’agençament dau territòri. Lo vesèm segur fòrça engatjat còntra lo projèct tecnocratic de Linha de Granda Vitessa entre Ais e Niça, que refusa amé l’ultima energia, mai tanben tant engatjat dins la creacien d’un Pargue Regionau de la Santa Bauma, onte adus aquela dimensien d’un agençament democratic : lo país per sei gents.
Son biais èra sociau e mai que mai a la defensa dei pòples oprimits : lei Cabilas d’Argeria coma lei Grecs matrassats per l’Unien Europenca.
« Dubèrt au dialòg, benvolent encara que sempre drech dins sei convicciens, totjorn coerent dins son oposicien a l’antidemocratisme coma a la tecnocracia », es coma aquò que lo resuma per Aquò d’Aquí Gerard Tautil, son amic de cinquanta ans.
Un portrait plus complet de Robert Gago sera proposé à nos abonnés dans le numéro de juin d'Aquò d'Aquí. Abonnez vous dès maintenant pour le recevoir.
Silvan Chabaud grand prèmi literari de Provença a Ventabren dimenge