Un bel testimoniatge, aquel de Terèsa, de la darrièra generacion de l’ancian mond, que liura sa vertat intima… Sovenirs de joventut, vida d’una enfantona que gardava de tropèls ,dificultats de pas parlar francés, influéncia de la religion, condicion femenina dau platèu ardechés. Una bela lenga, autentica e fòrta per una òbra escricha a l’origina en occitan, pareissuda mai en francés. " Li aiá sèt o uèt vachas e dos buòus un jorn, n’i a un que m’aiá esversada, dins lo bòsc... A uèt ans... Ò ! Si m’aiá tuada, ne’n restava encara... Ò garça, quanta vida !
Edité par l'association Aquò d'Aquí - Contact : aquodaqui@laposte.net