partager
Elegit coma èra esperat diluns 29 de mai, lo novèu president de la Region Provença Aups e Còsta d’Azur, Renaud Muselier, a donat un discors respectuós dau ventalh politic que va dau macronisme a son camp dei Republicans.
L’ancian ministre deis Afaires estrangiers (2005) e eternau daufin contrariat a la Comuna de Marselha, onte es naissut en 1969, a regraciat d’un biais apielat Cristòu Castaner, son ancian adversari dei Regionalas de 2015, ara ministre dau govèrn, coma JC Gaudin, « mai que d’un entende pas ce que nos acampa », coma, ben entendut, Crestian Estrosi.
D’aqueu, a dich coma lo compreniá : « tu, ames tant ta vila coma ieu ami la mieuna ». E la fraseta podrà segur èstre interpretada : Crestian Estrosi aviá paur de laissar Niça a son ancian braç drech Eric Ciotti, e eu mira dau costat de l’Ostau de Vila marselhés per leis elecciens de 2020.
A l’epòca que la victòria d’Emanuau Macron a la presidenciala destorba la vida politica liberala, faudrà se rementar que lo novèu president de Provença se vòu « constructiu e refusant la caricatura coma leis excès ». E qu’a mai que sotalinhat sa tòca europeanista, « resoluda ».
Sembla voler caminar de cotria amé l’accion governamentala alora que siam en plena campanha electorala legislativa.
S’interpretarà sa paraula coma voudrà: « degun serà oblidat ».
S’es liurat a un laus de sa region : « m’avètz fach lo president de la mai bèla region dau monde…a l’avenir radiós ».
Se a pas donat d’indicacion de sa politica, diferenta d’aquela de Crestian Estrosi, a insistit sus sa volontat de « faire de la Provença una referéncia europea de la preservacion de la biodiversitat e de l’energia duradissa ».
President pèr – en principi – quatre ans, Renaud Muselier, que vèn de la familha politica gaullista, tròba una Region ai competèncias mai grandas qu’aperavans : cap dei collectivitats localas pèr ce qu’es dei politicas de l’emplech, de la cultura, de l’agricultura coma dei transports.
L’ancian ministre deis Afaires estrangiers (2005) e eternau daufin contrariat a la Comuna de Marselha, onte es naissut en 1969, a regraciat d’un biais apielat Cristòu Castaner, son ancian adversari dei Regionalas de 2015, ara ministre dau govèrn, coma JC Gaudin, « mai que d’un entende pas ce que nos acampa », coma, ben entendut, Crestian Estrosi.
D’aqueu, a dich coma lo compreniá : « tu, ames tant ta vila coma ieu ami la mieuna ». E la fraseta podrà segur èstre interpretada : Crestian Estrosi aviá paur de laissar Niça a son ancian braç drech Eric Ciotti, e eu mira dau costat de l’Ostau de Vila marselhés per leis elecciens de 2020.
A l’epòca que la victòria d’Emanuau Macron a la presidenciala destorba la vida politica liberala, faudrà se rementar que lo novèu president de Provença se vòu « constructiu e refusant la caricatura coma leis excès ». E qu’a mai que sotalinhat sa tòca europeanista, « resoluda ».
Sembla voler caminar de cotria amé l’accion governamentala alora que siam en plena campanha electorala legislativa.
S’interpretarà sa paraula coma voudrà: « degun serà oblidat ».
S’es liurat a un laus de sa region : « m’avètz fach lo president de la mai bèla region dau monde…a l’avenir radiós ».
Se a pas donat d’indicacion de sa politica, diferenta d’aquela de Crestian Estrosi, a insistit sus sa volontat de « faire de la Provença una referéncia europea de la preservacion de la biodiversitat e de l’energia duradissa ».
President pèr – en principi – quatre ans, Renaud Muselier, que vèn de la familha politica gaullista, tròba una Region ai competèncias mai grandas qu’aperavans : cap dei collectivitats localas pèr ce qu’es dei politicas de l’emplech, de la cultura, de l’agricultura coma dei transports.
Avec les suggestions lexicales de Reinat Toscano
Andrieu Neyton nos a laissats