Monte a passat Victor Gelu ?

Lo poèta e polemista marselhés (1806-85) aviá son estèla davant lo Club Pernod, pròche de la Canabiera, jusqu'ai chantiers de renovacien dau Pòrt Vielh, en 2012. Siguèt alòr levat dau mitan... e un còp lo chantier acabat e tot aquel espaci dubèrt per l'annada "Marselha Capitala Europenca de la Cultura", lo pichon monument a pas retrobat sa plaça. 
 
Una estatua dau poèta, dreissada en 1891, deja siguèt fonduda dau temps de l’ocupacien, puei remplaçada per la lausa que tot lo monde podiá veire au Pòrt Vielh.

"La reinstalacien de l'estèla es en cors d'estudi per la Vila de Marselha" que nos dis  lo Servici de Pressa de la Comuna, "en partenariat amé l'arquitècte Normann Foster." Aquela enigmatica informacien laissa a imaginar que lo sòrt de la lausa siguèt pas previst amé lo projèct. 

En 2010 l'arquitècte britanique siguèt chausit per "reinventar lo Pòrt Vielh" coma anonciava lo projèct, que s'agissiá, es eu que lo dis, de "rendre ai Marselhés" .  

S'agiriá ara de li rendre son poèta ! puslèu que de far coma s’aviá jamai estat. Dins lo vueja de la plaça Foster, una musiqueta, lou Crèdo de Cassian , se far ausir que dís :
 
A peri tout entié, qué servirié dé neisse !
Dieou, qué li vi tan lun, nou fourgé pas per ren :
En mouren regreian ; l’ome, quan dispareisse,
Va pupla leis estèlo oou foun doou firmamen !
 
E coma en resson podriam entendre la rabia de Gelu, quand la Comuna fa tombar Leis aoubre doou cous 
 
La frenizien mi pouigne l’avelano !
Ma fé dé Dieou ! nouestei Consou fouirous
Vien plu luzi l’estèlo Tremountano…

Vocabulaire et citations de Gelu suggérées par Alain Barthélemy-Vigouroux.