L'agrimòni discreta que cicatrisa lei plagas

L'Agrimòni, aquesta erba discreta, en latin Agrimonia eupatoria, es de la familha de las rosacèas, a costat de las fragas e de la benesida . Discreta perqué, sovent, la vesèm soncament se sabèm que i es, e se la cercam. Es coneguda dempuèi longtemps en tisana de flors e de fuèlhas coma amara, tonica del fètge. Serà utila tanben coma vulnerària, per solatjar las inflamacions de las mucosas e per cicatrisar las plagas. En elixir floral lo podèm propausar al mond qu'an de mal a parlar de sas difficultats amb sinceritat.

Mentre que sas pichonas flors jaunas retipan ben las de las fragas, sas fuèlhas semblan un pauc aquelas del sorbièr : un autre nom que li donam es sorbeireta.

Podètz veire coma d'aurelhetas qu'abraçan lo pè de la planta : aquò se sona estipula en botanica.

Aquela erba, las trobarètz pro sovent a l'òrle d'un bòsc, dins una prada o un ermàs , dins un besal o al ras d'un camin, ben amagada al mitan d'autras erbas.

Coma maites que cabussèron dins la botanica, soi estada pivelada per las plantas dempuèi l'enfància. M'a totjorn agradat de las agachar, de las tocar, de las convidar dins l'òrt e de las fotografiar. Somièri un temps de venir paisana e foguèri ça que la emplegada agricòla dins un òrt de plantas medicinalas. Fasiá bèl briu ja que m'interessavi a las bonas erbas, e foguèt lo saut per n'apréner mai. Aprèp una formacion dins una escòla d'erboristeria, venguèri a mon torn formatritz en botanica e plantas medicinalas.

Dempuèi tres ans, acompanhi de professionals e de particulièrs de pradas en ermàs, de bòsc en bartàs, a la descubèrta de las erbas sauvatjas que se manjan e que sonhan.