Quora Felip a doás minutas, li fau dedicar ma colleccion de romans negres de Carrese. E òc, Felip es autor de « polar marselhés », « Le Bal des cagoles » e autres « Allons au fond de l'apathie » son de títols d’el. De l’estil marselhés Jean-Claude Izzo.
Devèrs la fin dal filmatge, Laurenç « Garibaldi » (es son ver nom, me’n aviso per aiçò) ven per far lo making off dal film. Enregistra cadun entre doás presas per parlar, pausar de questions. Dire çò que n’a pensat de tala o tala scèna. M’assèto sus lo camion, al fresc. Quora parlo ai l’emocion que puá als uèlhs. Sente la fin dins gaire. La fin d’una aventura.
"Fai tos estudis!"
E gaire de jorns après, es fach. Es dins la bóstia. Festam la darriera scèna. Cadun es content. Se mete de champanhe sus Felip Carrese. Clac de fin. Es plus « Fin de jornaia » mas es la darriera.
Lo filmatge es achabat per ieu. Coma aquel pargue, sento la nostalgia. De que restarà d’aiçò? Lo film de segur. Mas lo demai, de costat, l’emocion partajaia. Cadun se pren en fòto, se disèm coma de liceans just avans lo bachileirat a la fin de l’an que se tornarem veire. Que prenèm las coordenaias dals uns e dals autres.
Un telefòn sòna, qualqu’un manda « Los afars reprenon » istòria de parlar d’autra causa. Agacham un darrier còup lo luec. Los tecnicians van lèu plegar lo material. Los fils electrics, de postam
, de cubèrtas, de lençòls de proteccion. La cantina mobila a ja partit.
En recòrdi, fau dedicar mon scenario papier per tota l’equipa. Cadun m’a mes un pichon mòt sus. L’ai sempre, dins un carton. De mòts simpatics. De moments sintetizats.
Retrobarai l’ingenhaire dal son de Vendargues o lo cadraire Manhan originari dal Pimont occitan per las emissions Vaquí. Comprenon l’occitan sensa problèma e lo parlan un pauc. Coma d’autres. Mas aquò, o sabio ren ancara. Ai descubèrt un monde.
Felip me conselha. Li pauso de questions sus lo mitan, non de Marselha segur, mas dals mèdias. Me ditz: « actor es un mestier complicat, sempre per valons e per charrieras, una vita familiala complicaia tanben. Fai tos estudis ». A rason. Tornarai un còup per veire de causas en post sincronizacion.
Ne’n seriá talament d’escriure mas lo temps manca. E pi me tòrnan de causas de temps en quora. Coma aquò, subran
. E nòto ren tot. Alora, per lo moment m’arrestarai aicí.