« Trabalham amé Rotland Pecout sus lei tèxtes, e l’an que vèn nòstre novèu CD serà sus la dralha. L’idèa d’aqueu es de parlar d’aquela zòna grisa onte siam pas totjorn ben fièrs de nòstre biais d’èstre, nimai de ce qu’avem fach un jorn o l’autre ».
Arnaud Fromont, un gòt de vin en man, n’en ditz la tòca . « Lo farèm de cotria amé lo poèta, avèm a trabalhar ensèms. Puei serà temps per la musica ». Au bar sorn de l’Ostau dau País Marselhès, pòu bofar un moment ; son leis ultims momentons avans que de jogar sus lo pichon pontin .
Aqueu sera de debut de Ramadan, l’OPM li a confisat la scena. La sala, ela, es plena. Es quauqua ren D’Aquí Dub ! Amé Sylvain Bulher, Asmir Sabic et Manuel Castel, la còla occitanò-bosniaca es completa. Pòu debanar sa musica ai tròç que fan dètz minutas de ritme sostengut, entre la bassa de Manuel e lo Bozoki d’Asmir, que sostènon fèrmes la psalmodia grèva d’Arnaut, qu’entrecavauca d’èrs de clarineta, dau temps que Silvan ajusta un molonàs de bruchs que sèmblan faire d’aquela musica una mena de ciutat futurista en movement.
Aurèm pas l’astre de leis entendre un còp de mai, que s’envolaràn leu, per una virada d’estiu sus lei scenas d’Àustria, de Soissa e d’Alemanha onte, ja l’an passat, avián jogat. « En França, va fau dire, se siás pas au cimèu de Youtube, amé de miliers de clics, degun se vòu riscar a se fisar de tu ».
De respirar l’ambient de l’autre sera a Marselha, entre lei joinetas que tremòlan leis ancas e lo monde que síblon amé de « you-you » chasque envam dau cantaire Arnaut, planhèm lei bailes de salas de concèrt que vènon pas escotar, e la musica orientalisanta de D’Aquí Dub, e l’ estrambòrd dau public, qu’aqueu mancariá aqueu moment per ren au monde.
Arnaud Fromont, un gòt de vin en man, n’en ditz la tòca . « Lo farèm de cotria amé lo poèta, avèm a trabalhar ensèms. Puei serà temps per la musica ». Au bar sorn de l’Ostau dau País Marselhès, pòu bofar un moment ; son leis ultims momentons avans que de jogar sus lo pichon pontin .
Aqueu sera de debut de Ramadan, l’OPM li a confisat la scena. La sala, ela, es plena. Es quauqua ren D’Aquí Dub ! Amé Sylvain Bulher, Asmir Sabic et Manuel Castel, la còla occitanò-bosniaca es completa. Pòu debanar sa musica ai tròç que fan dètz minutas de ritme sostengut, entre la bassa de Manuel e lo Bozoki d’Asmir, que sostènon fèrmes la psalmodia grèva d’Arnaut, qu’entrecavauca d’èrs de clarineta, dau temps que Silvan ajusta un molonàs de bruchs que sèmblan faire d’aquela musica una mena de ciutat futurista en movement.
Aurèm pas l’astre de leis entendre un còp de mai, que s’envolaràn leu, per una virada d’estiu sus lei scenas d’Àustria, de Soissa e d’Alemanha onte, ja l’an passat, avián jogat. « En França, va fau dire, se siás pas au cimèu de Youtube, amé de miliers de clics, degun se vòu riscar a se fisar de tu ».
De respirar l’ambient de l’autre sera a Marselha, entre lei joinetas que tremòlan leis ancas e lo monde que síblon amé de « you-you » chasque envam dau cantaire Arnaut, planhèm lei bailes de salas de concèrt que vènon pas escotar, e la musica orientalisanta de D’Aquí Dub, e l’ estrambòrd dau public, qu’aqueu mancariá aqueu moment per ren au monde.
Ecrit avec les suggestions lexicales de Reinat Toscano