Carivènd TGV entre Marselha e Niça

Lançar un projèct que degun n’en vòu vertadierament, pas manco son lançaire…es ti ben rasonable?
 
La questien es pausada per la Linha Novèla Provença Aups Còsta d’Azur, la quala vèn de vèire durbir una concertacien publica que devriá pas servir a grand causa.
 
Aquò dich, fins qu’a decembre, lei ponchs de vista dau public pòdon èstre rebalhats a prepaus dei traçats que devon menar aquela rega ferroviària jusqu’à Niça, despuei Marselha, finalament.
 
Finalament ! Bòrd qu’aqueu projècte, qu’a solevat fòrça contestaciens a la mitat deis annadas 2000, passarà pas, finalament, per la plana dau Var. Aquí la viticultura n’en auriá patit, amé lei comunas ruralas onte s’amassan fòrça trabalhaires de l’industria d’auta tecnologia, e que li vòlon viure sensa que la SNCF l’i pòrte tòrt amé bruch e rotas copadas.

Adonc es un projècte « dei ciutats » que passa per Marselha e Tolon per li portar pèira a l’economia, e que prepausa ara SNCF Réseau, lo novèu vestit de Réseau Ferré de France. Ailàs, aqueu novèu biais de faire de trins a granda velocitat es carivènd : «  Se parla d’una premièra lesca de 7 miliards d’€uros, que podriá passar a 20 o 30 avans que de vèire arribar lei premiers TGV a Niça » qu’auçava leis espatlas Crestian Estrosi. Lo novèu president de Regien, ancian Cònse de Niça, aièr apelava de sei vòts lo TGV au sieu, mai  sembla pus tant li crèire a l’ora d’ara…
 
« Ai fach mon experiéncia fa onge ans » qu’a dich a la conferéncia de premsa que presentava lo projècte, a la fin de setembre a Marselha. Una experiéncia malurosa per eu e per son projècte d’ agençamentàs de la Plana de Var.
 
Mai li vòu crèire encara una briga, a doás condiciens : un cambiament politic que menariá, après mai de 2017 un governament segon son gost, e una taxa sus lei transpòrts entre Piemont e Provença que permetriá de pagar de lònga lei chantiers dau TGV e adonc de « mestrejar l’integracien environamentala d’aqueu projècte ». Segur que d’ecologistas veirián pas ben lei causas coma aquò.

Maugrat tot, aqueu projècte de linha ferroviària que sembla pas dever crebar l’uòu deu pasmens èstre decidit…que senon, lo fonsier entre Marselha e Niça, seriá blocat per d’annadas.  « Faire esperar de lònga lei proprietaris pòrta un nom, l’especulacien ! » sotalinha amé rason lo president de Regien. E es per aquò que vòu, maugrat son incredulitat, « anar lèu  ! », se pòu pas viatjar lèu...
 
Oficialament, es a dire segon SNCF Réseau, la linha fa vèire ren que d’avantatges, coma portar pèira a l’absorbiment de 30 miliens de desplaçaments de mai, esperats sus la riba de mar fins qu’en 2025, e que senon se farián per rota. Lei viatjaires n’en patirián, bòrd qu’entre Niça e Sofia Antipolis un trabalhaire que rotla perdriá, segon leis estudis SNCF, en 2025, 32 jorns l’an ren que per se desplaçar entre son ostau e son burèu.
 
Verai qu’en 1860, quand es arribat lo trin en Provença, aquela comptava tres còups mens d’abitants. Mai segur que per respondre au besonh de transpòrts au dintre de la Regien, lo TGV sembla pas tant adaptat. Es per aquò que SNCF Réseau comunica pereu sus un autre aspècte : lo TGV, rapide, raprochariá lei metropòlas provençalas que son Marselha, Tolon e Niça.
 
Un raprochament à 20 miliards, valent a dire que benlèu  es un pantais que lei raprocharà per l’esperit, mai segurament que dins la realitat per lo ralh.

Article écrit avec les suggestions lexicales de Reinat Toscano