A l’Universitat d’estiu de Nimes : se rescontrar, e parlar la lenga

 
Es çò qu'ai remarcat dins mon enquista, per dessinhar un retrach dau public d'uei.
 
L'UOE èra adonc, durant cinc jorns, mon laboratòri d'experiéncias per respòndre a la question seguenta : Quet public per leis accions a l'entorn de l'occitan ?
 
Consistissiá d'anar au rescòntre de personas eissudas de mitans diferents e de nivèus de lenga variables, per respòndre a mei quauquei demandas. « De tot biais avèm un public que vèn pas nombrós, mai qu'es fòrça interessat » remarca Jòrdi Peladan, president la Marpoc, organizairitz de l'eveniment. 

Vènon de Gard, Corresa, Erau, Var, París, Espanha, La Reunion e mai encara. Son lei participants, sensa frontieras, de l'Universitat Occitana de Nimes. Vènon quèrre la coneissença e l'escambi, aquelei mòts espontanèus que tòrnan lo mai sovent.
 
Que siegon de nivèu debutant ò avançat, lo public es subretot aquí per « ausir e parlar la lenga », coma Liliana, venguda de París e Jaumelina, una Gardesa.
 
Quora certans participan ai cors (atalhiers de lengas) taus que Pascau e Maigui, d'autrei vènon promier per lei conferéncias tematicas nombrosas. De conferéncias qu'evoluisson en rescòntres.
 
« A la fin d'aquò lei gents intervenon e nos butassan a reflechir sus d'escambis interessants » estima lo joine Madrilenc Guilhem. Lo remirable es aqueu mesclum de personas ai coneissenças e motivacions diferentas au sen d'une meme eveniment.
 
Cadun sembla i trobar quicòm de satisfasent, e mai se Pascau, estatjant de Besièrs, es deçauput de « pas poder parlar mai la lenga durant los corses, mentre que las conferéncias (lo) fan mai progressar ». 

Es interessent de relevar la dimension sociala de la manifestacion nimesenca. Mai que la programacion, mai que la qualitat deis intervenents, mai que l'ambient, l'objectiu de rescòntre domina lei discors dei participants.
 
Es verai que lo rescòntre es una condicion d'aprendissatge importanta per mielhs conéisser nòstra lenga, nòstra istòria. E subretot, de qué serviriá d'aprene l'occitan e sa cultura, s'avèm pas la possibilitat d'escambiar en òc e sus lo subjèct de la lenga ?
 
Joachim a fach un voiatge despuèi La Reunion per assistar a l'UOE, que descurbèt l'an passat a travèrs lo concors literari associat. « Gràcia a Internet nos arriban las novèlas, mas i a un moment ont cal veire de monde ». Son desplaçament es de fach motivat. Son fieu Guilhem l'a acompanhat aquest an tanben, curiós d'aquel idiòma que parla son paire. Per lo corresenc Yzel, « es un excellent endrech per ausir de personas fòrça saberudas e de veire las que te parlan de çò que li agrada ». 

Escambi. Aquí es lo mot que definís, sembla-ti, lo mai l'UOE de Nimes. Definís d'un biais generau leis intencions de cadun. Venir a l'Universitat Occitana d'Estieu « es viure l'occitanitat » segon l'institutritz Jaumelina.
 
Per sa trenta-novena edicion, l'UOE s'esfòrça de mantenir aquel interès dau public per la lenga, de per son actualizacion embé, per exemple, la question politica dei regions.
« Ara es mai centrat sus la lenga, ambé mai d'intervencions en occitan, donc i a un cambiament segur dins lo public » constata Jòrdi Peladan.
 
Lo concèpt es ben aplicat mai se fau ara desvolopar la comunicacion dau festenau per atrivar mai de monde, coma lo faguèt remarcar un elegit de la comuna de Nimes. Sovetem que l'an que vèn l'UOE saurrà festejar, emb un public grandàs, sei quaranta ans d'existéncia.