Avinhon, lo Memento Occitan de Caubère

Lo Teatre dei Carmes plen coma un uou d'espetators venguts escotar d'occitan. Mi chaspavi en mi demandant se pantaiavi pas dins aquela nuech de julhet.
 
Felipe Caubère, estèla nacionala dau teatre, avié agranat lo monde. L'avieu jamai vist sus un pontin e lo moastre, dau fons de la sala ente èri assetat, pareissié tant joine que quora avié jugat Molière dins lo film d'Ariana Mnouchkine li a mai de trenta ans d'aquò.
 
Solet en scena dins una promiera part puei acompanhat d'un guitarrista flame, Jérémy Campagne, nos donava lo tèste d'Andrieu Benedetto "Le mémento occitan", òbra politica e poetica de l'autor, comedian, regista, direitor de teatre e militant occitanista, moart li a quatre ans d'aquò au mitan dei socas de Tavel.
 

Una representacien d'aquel espetacle sus la plaça de Tavel èra estada aponduda ai cinc d'Avinhon, dins lo quadre dau Festival Off.
 
Caubère recitava d'assetat estènt que s'èra romput la cavilha e pèr si tirassar son guitarrista l'ajudava.
 
Avié renonciat a totei seis autreis engajaments levat aqueu d'aquì. Tenié a faire omenagi a Benedetto m'aqueu tèste bilengue, una mena d'autoretrach de son autor.
 
Totei lei citaciens en occitan èron reviradas en francés e aquò rendié l'ensems un pauc pesuc. La part emé l'acompanhament musicau era fòrça mai reüssida.
 

La prononciacien dau marsilhés Caubère era pron boana e m'un pauc mai de pratica sarié capable de tenir lei promiers ròles dins lei pèças en occitan d'Andrieu Neyton.
 
Un pessuc d'ajuda fa ges de mau. Felipe Caubère en afortissènt son occitanitat sus lo pontin dau teatre e dins leis entrevistats donadas ai jornalistas en Avinhon si vèn jonher ais aparaires de la lenga e de la cultura d'Oc.