partagerQuina que siá la lenga que lo tèis, lo poèma conta quicòm que foguèt sentit e que se deu dire al monde. Òc, quina que siá sa lenga : minorizada o sostenguda pel poder.
Ne son plan conscients los membres, sòcis e abituats de l’Ostau dau Païs Marselhés (OPM). A l’escasença de la prima, sason dels poètas, an previst una serada poètica lo 28 de març que mantun parlaire de lengas minorizadas coma tant lo provençal, creòl, lo catalan, lo basc, lo breton e mai tant d’autras encara dins mantun estat de lor evolucion.
A partir de 19 h le 28 mars
Del trobador primièr Guilhem de Peitieus a la poetessa contemporanèa Maëlle Dupon, los amators dels verses e d’imatges delicats se regalaràn en escotar las pepitas que los parlaires auràn aprestatas. Amistat, paur, gaug, país e mai capacitat de dire lo monde dins un lengatge quin que siá seràn saique los tèmas dels poèmas de la serada que, segur, serà tras que ricca en emocions.
La rabia de l’expression es pas lo privilègi d’un Francis Ponge, temptant de descriure un cèl de Provença. Perdon… de « bien décrire ce ciel tel qu’il m’apparut et m’impressionna si profondément. » per lo citar ! Del plan descriure depend la transmission de las esmogudas que la poèsia es en mesura d’assegurar per una lectura a votz secreta o nauta davant un public.
La serada començarà a 19 ora e se debanarà a l’Ostau : localet calorós ont un salariat e de benevòles simpatics e afogats pel provençal vos aculhiràn ambe lo sorire. Après aver pagat un escotisson obligatòri de 2 € a l’associacion, vos poiretz dirigir devèrs lo taulièr, crompar una cervesa fresca, un gòt de vin o un chuc e descobrir l’engatjament poetic e linguïstic de l’Ostau pendent aquela serada bèla.
De nòvas de l'Ostau dau País Marselhés