Setème duèrbe una mediatèca "Jòrgi Reboul"

Coma èra malaisat de se traçar un camin, dissabte, a la novèla mediatèca de Setème ! De crèire que lei 1200 sòcis d’aquela èron totei aquí, fàcia a l’anciana usina quimica Duclos, e recampats dins lei 800 m2 d’espacis dedicats au libre, e ai mejans audiovisuaus.
 
Dins lei recantons, de sètis de colors aculhián lei mai ancians, aquelei que volián pas restar drechs dau temps dei discors, pasmens mai cortets en rason de la resèrva dau temps electorau.
 
Andrieu Molino, lo premier cònsol, pasmens, a mercejat leis autrei collectivitats, l’Estat d’en premier, qu’amé sa convencien de tres ans, paga la mitat dei novèus obratges, e qu’a fòrça ajudat lo bastiment.
 
La mediatèca de Setème, a la pòrta d’intrada nòrd de Marselha, afortirà segurament l’identitat culturala d’aquela ciutat que cèrca d’existir dins la Metropòli d’Ais-Marselha, maugrat que la continuitat urbana l’i ajuda pas fòrça. Es que se veson pas leis intradas d’aqueu borg en continuitat dei barris nòrd de la ciutat foceana.

Jòrgi Reboul, es lo nom que li an donat, lei bailes, a la novèla mediatèca. Dau nom dau paire fondator de l’occitanisme provençau. L’autor de Sensa relàmbi èra l’organisaire de l’acuelh dei refugiats catalans en 1939. E l’escamotaire, tanben, dau buste de Mistral, que l’aviá fach passar per malha , dau temps de la guèrra, per pas lo vèire trasformat en canon alemand, avans que de l’entornar a la ciutat d’Arle…
 
« Era tanben un militant de la causa occitana, qu’asseparava son associacien màger, lo Calen , dau Felibritge ais annadas 1950, per fondar l’IEO en Provença, e l’inscriure dins son temps » rementa Glaudi Barsòtti, qu’ajusta : « nos fau pas oblidar que se disiá « fogau d’accien sociala » son Calen ! ».
 
Un òme de son temps per una mediatèca de nòstre temps, adonc. E am’un IEO que siguèt citat per lo cònse, dins sei discors publics. Son president federau, Pèire Brechet, l’i èra. Sei bailes de Provença pereu , tau coma Miquèu Arnaud, de lexicografes coma Bernat Moulin, d’escrivans  coma Magali Bizot-Dargent o Glaudi Barsòtti, o de militants venguts de l’autre costat de Provença coma Viviana Roux, e de musicians coma Aymelina Recours, e tanteis autreis encara…

Dins aquò lei libres dau Jòrgi Reboul, n’i a quasi pas. E a cercar la renguiera de libres en lenga nòstra, s’avisam lèu qu’es mai que pichona. Pas mai de trenta libres sus lei 22 000 que prepausa la mediatèca.
 
« Segur qu’es un pauc « limita », reconèis Monica Ulpat, la directritz de la Mediatèca. « Avèm segurament de menar aquí una politica d’aqueriment mai aprefondida, mai que tot amé lei novèus autors ». Mai d’un autre latz, que nos ditz, « serem atentius ai demandas dau public »…De pas laissar s’esvanir aquelei paraulas a l’ora que l’Estat ajudarà, jusqu’à 2019, a la crompa d’obrages au nivèu d’ aperaquí 50 000€ l’an.