partager
Cu l’auriá cresut
! Lo capitàni d’industria Pau Ricard arrestat a Porrieras per lei gendarmas en companhiá de l’agitator Jòrgi Reboul. Arribèt pasmens en 1935, au moment de la campanha per leis elecciens municipalas. « Lei gendarmas èron mandats per lei cònsols qu’avián crenta d’èstre batuts » precisa Glaudi Barsòtti.
N’en saup fòrça sus Pau Ricard (1909-97), qu’ambé l’associacien Mesclum e la Comuna de Setème, va consacrar, encavaucada entre fin janvier e començament de febrier, una setmana a l’òme que siguèt occitanista, çò que se conèisse pas mai que mai.
Tre 1942, quand Pau Ricard se marida e se consacra ais afaires, sa vida occitanista es acabada. Mai fin qu’ara, èra un militant per la lenga, e regionalista.
Tot debuta per lei fèstas de la Tarasca a Santa Marta de Marselha en 1932. « Jòrgi Reboul, poèta e bèl aparaire de la lenga, aviá demandat a la ciutat de Tarascon lo manequin de la bèstia fantastica per la passejar dins lo quartier, e Jòusèp Ricard, lo paire de Pau, èra dins lo comitat dei fèstas » nos racònta Glaudi Barsòtti.
N’en saup fòrça sus Pau Ricard (1909-97), qu’ambé l’associacien Mesclum e la Comuna de Setème, va consacrar, encavaucada entre fin janvier e començament de febrier, una setmana a l’òme que siguèt occitanista, çò que se conèisse pas mai que mai.
Tre 1942, quand Pau Ricard se marida e se consacra ais afaires, sa vida occitanista es acabada. Mai fin qu’ara, èra un militant per la lenga, e regionalista.
Tot debuta per lei fèstas de la Tarasca a Santa Marta de Marselha en 1932. « Jòrgi Reboul, poèta e bèl aparaire de la lenga, aviá demandat a la ciutat de Tarascon lo manequin de la bèstia fantastica per la passejar dins lo quartier, e Jòusèp Ricard, lo paire de Pau, èra dins lo comitat dei fèstas » nos racònta Glaudi Barsòtti.
En 1935 Paul Ricard est engagé politiquement aux côtés de Charles Camproux et Jòrgi Reboul (XDR)
Pau Ricard au Tribunau amé Jòrgi Reboul
Carle Camproux (1908-94) avait influencé Paul Ricard, qui adhérait aux idées occitanistes (XDR)
« Pau, qu’aviá 22 ans, parlava cada jorn lo marselhés, e au contact de Jòrgi Reboul s’es rendut còmpte que s’agissiá d’una lenga e d’una realitat bèn mai largas ».
Lèu devendrà lo president dau Comitat per la lenga d’Òc qu’an creat Reboul e Carle Camproux. « Aqueu èra alòr l’ideològue de l’occitanisme a Marselha, e fondèt lo Partit Provençau », aqueu deis afichas que pegarà totara Pau Ricard.
Aqueu partit, meme se l’Istòria avuei li dona ges d’importància, a una vertadiera vida, e publica son jornau, « L’Araire », qu’en 1934 chanjan en « Occitània ». Lo grop de Camproux, Reboul e Ricard, que son d’anti nazis convençuts, passa un acòrd ambé lo PCF per anar ais elecciens municipalas de 1935, puei ai legislativas de 36 qu’endraiaràn lo Frònt Populari.
Es dins aquelei circonstàncias que Pau Ricard se retròba ambé Jòrgi Reboul au Tribunau, atacats per lo Prefèct per afichage illegau. La juegan martir, çò que fa que se n’en rementam encara avuei. E finalament se presentaràn pas còntra lo cònsol de Porrieras.
Mai a la mema epòca, Pau Ricard a dejà començat de faire la tornada dei begudas de Marselha ambé sa botelha d’aniseta qu’a sonat « Pastis », e que presenta en botelha d’un litre, una noveutat practica per lei barmen, que pòdon ne’n servir cinquanta gòts.
Lèu devendrà lo president dau Comitat per la lenga d’Òc qu’an creat Reboul e Carle Camproux. « Aqueu èra alòr l’ideològue de l’occitanisme a Marselha, e fondèt lo Partit Provençau », aqueu deis afichas que pegarà totara Pau Ricard.
Aqueu partit, meme se l’Istòria avuei li dona ges d’importància, a una vertadiera vida, e publica son jornau, « L’Araire », qu’en 1934 chanjan en « Occitània ». Lo grop de Camproux, Reboul e Ricard, que son d’anti nazis convençuts, passa un acòrd ambé lo PCF per anar ais elecciens municipalas de 1935, puei ai legislativas de 36 qu’endraiaràn lo Frònt Populari.
Es dins aquelei circonstàncias que Pau Ricard se retròba ambé Jòrgi Reboul au Tribunau, atacats per lo Prefèct per afichage illegau. La juegan martir, çò que fa que se n’en rementam encara avuei. E finalament se presentaràn pas còntra lo cònsol de Porrieras.
Mai a la mema epòca, Pau Ricard a dejà començat de faire la tornada dei begudas de Marselha ambé sa botelha d’aniseta qu’a sonat « Pastis », e que presenta en botelha d’un litre, una noveutat practica per lei barmen, que pòdon ne’n servir cinquanta gòts.
"Era d'a passat temps"
A partir des années 1940 Paul Ricard prend ses distances avec l'occitanisme mais pas avec ses amis occitanistes (photo XDR)
Puei la guèrra arriba, ambé l’argent qu’a ganhat, crompa un domèni en Camarga, onte desvoloparà la cultura dau ris. L’òme es dejà luenh dei preoccupaciens de l’occitanisme.
« Mai a ajudat l’Occitània d’un autre biais ! » tempera Glaudi Barsòtti. Li crearà d’emplecs, una activitat duradissa. E gardarà seis amics, Jòrgi Reboul e Carle Camproux. « Oblidarà jamai de lei convidar chasca annada per quauquei jorns sus son illa de Bendòr ».
Per ieu, qu’en 1990 li rendèri visita dins son ostalàs extravagant de Sinhas, n’en profichèri per li rementar aquel episòdi judiciari, mai m’arrestèt lèu. « Òu ! sabètz… » amb’ un gèste evasiu de la man me diguèt : « èra quand èri ambé lo Jòrgi Reboul…es luenh tot aquò, e bèn oblidat ».
Lire aussi
« Mai a ajudat l’Occitània d’un autre biais ! » tempera Glaudi Barsòtti. Li crearà d’emplecs, una activitat duradissa. E gardarà seis amics, Jòrgi Reboul e Carle Camproux. « Oblidarà jamai de lei convidar chasca annada per quauquei jorns sus son illa de Bendòr ».
Per ieu, qu’en 1990 li rendèri visita dins son ostalàs extravagant de Sinhas, n’en profichèri per li rementar aquel episòdi judiciari, mai m’arrestèt lèu. « Òu ! sabètz… » amb’ un gèste evasiu de la man me diguèt : « èra quand èri ambé lo Jòrgi Reboul…es luenh tot aquò, e bèn oblidat ».
Lire aussi
Flassan : lo centre culturau se sona "Pau Pèire"