Entre pneumonia e virus chinés la malautia cronica de l’Estat

Una conferéncia de pressa dau prefèct, sensa ges de tèma, puei d’anóncias… E ai jornalistas l’Estat li dirà, avans que siegue mume avisat lo premier cònsol, que lei Francés retorn de China amé de sopçons d’infecciens, seràn gardats en quarantena dins un centre de lesers de Carri, sus la riba de mar.

Lei rasons de l’Estat, lei pòu desgranar, son de bònas : un aeropòrt au pròche, un centre espitalier expèrt, e un gaubi en matéria de medecina tropicala.

Ben segur, aculhir de refugiats sanitaris avèm de va faire, simple acte de solidaritat activa o passiva de monde que li siam ligats per la ciutadanetat. E mume serián de forastiers , qu’impòrta ! Auriam de li portar secors. Se fa chasque jorn dins leis espitaus marselhés, e de tot temps. Sabètz pas lo nombre d’Argerians e autres que son sonhats dins leis espitaus de la vila, sensa que jamai degun ne’n parle.

Mai se degun ne’n parla, se fa pas sensa que siegue sachut, sensa que lo premier cònsol ne’n siegue avisat. Aqueu de Carri, es pas que romega, mai auriá poscut gestionar son orsinada tradicionala, qu’atriva tota la Provença au sieu.

Mai ce qu’es grèu es que l’Estat a pas vòugut vèire que l’ ola èra a mand de desbordar. Li auriá sufít de consultar lo malhum de metges que s’avisan totjorn dei riscs d’epidemias despuei leis annadas 1960, per saupre qu’au pòrt de Marselha un vertadier espetament se preparava.

Au Pòrt, trege personas trabalhant a la transformacien dau mume naviri an declarat una pneumonia a pneumocòque, que pòu èstre vertadierament grèva. En particulier podriá se desvelopar, mudar e envaïr leis organismes afectats. Podriá ben mau evoluir per un tèrç dau monde afectat.

E coma totei leis obriers trabalhan e vivon ensems, lotjats a quatre per cabina dins un mume batèu, totei lei condiciens s’acampan per vèire espetar una vertadiera epidemia am’una populacien de 4000 salariats. L’Agéncia Regionala de Santat comença de panicar. Mai ela muma aviá esperat qu’un metge especialista s’alarme publicament per sortir dau bòsc administratiu.

A l’ora de la mondialisacien, faliá qu’arribe aquò : una epidemia chinesa crosant una autra, finlandesa… Mai per l’Estat, se rementam que Tchernobyl aviá cessat seis efècts au Ren e ais Aups… Trentacinc ans puei, se fa pas mai confiança ai locaus que coneisson lo terrenc.

E ara la questien deu èstre dicha : coma podriá, l’espitau de la Timona, menar en frònt l’ espandiment d’aquela epidemia grèva, e aquela dau coronavirus que promete de l’èstre tot autant ?

Marrida evaluacien de la situacien, abséncia de concertacien mai que tot, sentiment tot potenciós d’un Estat que vòu pas tenir lei regiens coma majoras, vaquí una autra mena de malautiá, e aquela pas chinesa !

A Bordèu, a Nantas, a Roen tot parier qu’a Marselha aurián poscut chausir de laissar un temps lo monde tornat de China, bòrd que leis universitats l’i an de secciens de medecina tropicala. O aurián poscut chausir de partejar lo monde arribant. Perqué n’i aurà d’autres.

Mai ce que vesèm es que, s’avèm de mau per donar la fisança ais autoritats chinesas per gestionar ce que devèn un vertadier drama uman, podèm pas mai faire confiança a l’Estat francés per dialogar amé lo monde que podriá l’ajudar eficaç.

En França es un sistèma que la casqueta de prefèct fague d’ombra ais energias localas positivas. Esperem qu’aqueu de còp lei consequéncias siegon pas dramaticas.