partager
In "Je suis Charlie en Avignon" d'Emmanuel Brugvin (EB DR)
La manifestacion prò-democracia laïca dau 11 de janvier, sembla evident, foguèt subretot aquela dei Francés blancs e de cultura crestiana. La màger part dei ciutats onte viu la populacion francèsa musulmana, l’i èra a pena.
E aquò fa chifrar de monde en França. Lo rapòrt entre laïcitat e populacion que resta en comunautats, l’emigracion dei Jusieus que s’accelera, un Frònt Nacionau que s’alestisse a passar lo lindau dau poder…
Tot ce que, fa pauc, Manuel Valls a sonat : « un apartheid sociau e etnic » que la Republica a laissat s’espandir, sembla se desvelar en França a l’escasença dau chaple dei jornalistas, policiers e Jusieus.
Dins aqueu contexte serà pas sensa interès d’agachar la vidèò d’un jornalista avinhonenc independent, Emmanuel Brugvin. Lo « siam totei Charlie » l’i es vertadier, bòrd que, dins lo quart d’ora d’aqueu filme, l’i a totei leis compausantas etnicas, culturalas e cultualas d’Avinhon que va cridan.
E aquò fa chifrar de monde en França. Lo rapòrt entre laïcitat e populacion que resta en comunautats, l’emigracion dei Jusieus que s’accelera, un Frònt Nacionau que s’alestisse a passar lo lindau dau poder…
Tot ce que, fa pauc, Manuel Valls a sonat : « un apartheid sociau e etnic » que la Republica a laissat s’espandir, sembla se desvelar en França a l’escasença dau chaple dei jornalistas, policiers e Jusieus.
Dins aqueu contexte serà pas sensa interès d’agachar la vidèò d’un jornalista avinhonenc independent, Emmanuel Brugvin. Lo « siam totei Charlie » l’i es vertadier, bòrd que, dins lo quart d’ora d’aqueu filme, l’i a totei leis compausantas etnicas, culturalas e cultualas d’Avinhon que va cridan.
"Je suis Abdel Charlie"
Despuei lei Europencs que brandissan son panèu escrich « siáu musulman, siáu jusieu… » fin qu’au grope musicau que, acompanhat dau oud, canta en lengas semitas son sosten a la libertat de la pressa.
Dins la fola, un òma lèva lo braç e crida : « condaman l’òdi, lo racisme e lei fanatics » amé l’accent aràbi d’un que resta au país despuei d’annadas.
Un autre, negra, a tancat dins sei dreadlocks un gredon de pressa, d’un costat blu, de l’autre roge. Encara un autre que coifa lo keffieh roge e blanc fa veire sa pancarta que ditz : « siáu Abdel Charlie ».
E lo pòrta-paraula dau Colectiu dei Musulmans dau Grand Avinhon, parla au monde acampat , davant lo Palau dei Papas : « plòri de pena de considerar ce que s’es debanat…mai plòri de jòia quand vèsi aquò ! »
Dins la fola, un òma lèva lo braç e crida : « condaman l’òdi, lo racisme e lei fanatics » amé l’accent aràbi d’un que resta au país despuei d’annadas.
Un autre, negra, a tancat dins sei dreadlocks un gredon de pressa, d’un costat blu, de l’autre roge. Encara un autre que coifa lo keffieh roge e blanc fa veire sa pancarta que ditz : « siáu Abdel Charlie ».
E lo pòrta-paraula dau Colectiu dei Musulmans dau Grand Avinhon, parla au monde acampat , davant lo Palau dei Papas : « plòri de pena de considerar ce que s’es debanat…mai plòri de jòia quand vèsi aquò ! »
C'est dit ! (In "Je suis Charlie en Avignon" d'Emmanuel Brugvin DR)
E lei plans largs amé lei travelings nos fan veire qu’aquela fola es tota de diversitat. Una marca avinhonenca ? Dins aquela vila, la populacion modesta es pas encara estat cochada
fòra dei muralhas. E es mai que d’un còp araba o berbèra.
E es en berbèr, justament, qu’un grope canta : « Siáu Charlie », còntra la vitrina d’un comèrci dau centre vila. E totei mesclats de dansar am’aquò.
E es en berbèr, justament, qu’un grope canta : « Siáu Charlie », còntra la vitrina d’un comèrci dau centre vila. E totei mesclats de dansar am’aquò.
Lo libre de la setmana : Desesperanças salutàrias, diari literari - Joan-Ives Casanòva