A La Seina la carriera retròba un nom dins sa lenga

Era lo 17 de setembre 2011 , au centre ciutat de La Seina. Lo premier cònsol Marc Vuillemot e son delegat a la Lenga e cultura occitana e provençala Miquèu Tournan, totei dos occitanofòns, levèron lo veu sus lei premierei placas de carriera en occitan.
 
Se d’un costat dei 17 carrieras pertocadas, la placa es en grafia mistralenca, l’autra es dins la classica. Coma aquò, levat dei romegaires professionaus que negan emai lo grand Frederic, tot lo monde deuriá se n’acontentar. 

Despuei 2009 ja, una còla de gents diferents s'erian entaulejats per parlar dei noms de donar an aquelei carrieras.

Per d’unei èra son nom d’avans la francizacion, per d’autrei, un nom ben chifrat en relacion ambé l’istòria dei luòcs o leis activitats que s’i tròban ; e enfin, per d’autrei encara, es un nom modèrne, per de carrieras nòvas que deurián pereu trobar un nom en lenga nòstra deman.

Es que la dralha es dubèrta, mai pas encara canejada , que rèsta de pan sus la canissa.
 
L’usança qu’avèm de sonar lei carrieras amb un nom de celebritat nos vèn de la Tresena Republica. Aperavans, lei luòcs èran apelats per lo nom deis artesans qu’i èran, ò de l’activitat que s’i debanava, o encara dau proprietari d’un camp ; es coma aquò qu’intram a La Seina per lo « Camp Laurent », un còp sortits de l’autorota Marselha-Tolon.

Dins pron de cas, un camp, una vinha que la vila rejonhiá a gardat simplament lo nom de son proprietari, ò de sei particularitats. Avèm lo cas a La Seina ambé « Vinha lònga », ò encara ambé « Lei Sabletas », que dison pas mai que la qualitat dau terren.
 
Sovent l’endrech a conservat son nom d’origina, coma « Balaguier », ò « Croton », qu'èra pas la pena de lo reescriure, tant èran ja ben marcats. Per d’autrei, serà espantant de legir a costat de « Rue de la République », un « Caladatge d’amor » ben suggestiu dei rendètz-vos que lei joines chatas e òmes s’i donavan dos o tres sègles fa.

De fes, aquelei noms son segur occitans, mai pòdon tanben nos venir dau temps dei celtoligurs, coma « Lo Pas dau Lòu ».

Sembla que degun lop siegue jamai vengut aquí, e que se tractariá de l’Òlt, un mot preceltic, que trobam lo meteis ambé la ribièra d’Òlt (« Lot » en francés), en Lengadòc, ò mai en Romania, ò encara un quartier de La Ròcabrussana.
 
En defòra dei dètz-e-sèt carrieras causidas, de quartiers retrobaràn tanben deman son nom occitan. Encara un còp lo trabalh es pas acabat, e fau un pauc de temps a la Ciutat de La Seina, dins una situacion financiària pron malaisada, per menar totei sei projèctes.

Alora, deman adonc, una placa especiala donarà d’explicas sus l’origina dau nom, coma « Lei Molieras » que son de luòcs fangós. O « Bregalhon », qu’eu, es una avançada en rada, e « Cavalhon », un rocàs. Coma aquò lo biais pedagogic doblarà l’informacion estricta, e serà pas pus mau que serà duradís.

Quauquei carrieras que retròban un nom occitan : Place Noël Verlaque (Plaça de la Luna), Rue Léon Blum (Fèrre-blancariá), Amable Lagane (car. de la Parròquia), Parmentier (Tèstas Negras), Ramatuelle (dei Pescadors), Platrière (Gipiera), Taylor (Saboniera), Quai Hoche (Cai dau Mòle Grand), Quai Gabriel Péri (Cai dau Regonfle).