Se ramentar Tethys: piadas de la mar ais Aups

Que dessepara la mar de la montanha au nòstre ? Cent cinquanta quilomètres, dos cent cinquanta milions d’annadas, e doas oras de rota per leis afogats qu’an jamai poscut chausir entre Marselha e la Valèia, entre se banhar e susar sus lei barris de l’Aupilhon.
 
Es doncas bèn normau que Matieu Vernerey nos regale de meravilhosas fotòs de cimas aupencas, eu que rèsta la mitat dau temps a Marselha. Normau que son libre, ais edicions dau Fournel, siegue dubrit per l’escrivan, ecologista e aupinista Francés Labande, eu que siguèt tot au còp admenistrator dau Pargue deis Escrenhs e professor de matematicas au quartier Longchamp.

Ne’n parlam justament, mai d’onte nos ven aquela aiga qu’abeura Marselha despuei un siècle e mieg e que sòrte dau palais Longchamp ? De Durença, segur, que Verdon avena. Podèm pas desseparar Aups e Mediterranèia au nòstre, es coma aquò. E degun o vòu, de tota mena.
 
Es doncas la remembrança d’aqueu maridatge que nos far vèire Matieu Vernerey, es lei piadas gigantassas de la mar dins lei vaus e lei rocàs entre Ubaia e Mont Viso. Es coma lo sovenir de la brava Tethys, qu’a tant vogut s’aluenchar de la mar per s’anar viure au Mont Olimpe.
 
Tethys, o sabèm, es tanben lo nom d’aquela mar anciana que crebèt l’uou despuei una estraçadurassa dins la Pangèia, lo continent unique deis originas. N’en restan lei vestigis, coma aquela pèira vèrda au sorgent de Durença, o aqueleis amonitas fantasticas de la resèrva geologica de Provença Auta.

Leis imatges de Matieu Vernerey nos racontan tota aquela istòria, l’encantament de la lumiera en mai. Per l’ajudar, Michèu Corsini, lo geològue niçard, e Jan Olivier Majastre, lo sociològue de Grenòbla, escrivon son saber, en francés. Lo fotografe, eu, nos ditz sa profession de fe : « vèire davant tu lei montanhas se transformar, imaginar la mar onte i es plus, e sentir sei piadas.
 
Les Alpes Océanes, Mathieu Vernerey. Ed. du Fournel 96p. ill. coul. 19€.