Lo director de publicacion d’Aquò d’Aquí fuguèt elegit a la presidéncia de l’Institut d’Estudis Occitan que tenguèt son amassada generala au mes de mai.
Aqueu professor d’occitan provençau qu’ensenha a Aubanha e viu a Marselha es tanben un afogat de la mar e de còps bota fòra a travèrs Mediterranèa.
Es eu que fins ara repassa leis articles d’Aquò d’Aquí ambé son saber lexicografic, e nos promés de contunhar d’o faire tant que sa nòva foncion i laissarà de temps.
A tot aquò fau encara ajustar que lo Pèire Brechet mena un trabalh d’a fons per un lexic de la lenga “utila”, que deuriá servir a mantunei que vòlon saber coma se despatolhar en occitan dins sa cosina, au bureu de Pòsta, o au supermercat...
Après tres manifestacions capitadas per l’occitan dins la vida publica, mai sens que jamai lei promessas estatalas d’una lèi per lei lengas de França siegon estadas onoradas, lo president de l’IEO mancarà pas d’òbra, aquò’s segur.
Subretot qu’aquela associacion màger per l’espandiment de la lenga s’es endraiada dins una politica de socialisacion de l’occitan d’en pertot : toponimia, cors de lenga labelisats, politica europenca que deu rejónher lei preoccupacions deis Occitans fòra l’Estat francés, e militança per decidir l’Estat de jogar son ròtle.
L’escomessa es dei gròssas, e mai complicada per la Lèi que se discuta ara per re-centralizar la politica en França, e que deuriá vujar Despartaments e Regions de sei competéncias culturalas. Bòn astre president !