Provença Aups e Còsta d’Azur, son solèu, sa mar, sa montanha remirables…e son incapacitat a aculhir l’autre. E, podriam ajustar, son biais de reglar son discors sus aqueu dau Front National.
Comment les élus démocrates peuvent-ils se laisser dicter l'ordre du jour politique, et ce que sont nos traditions, par le parti du cadenas ?!
N’avèm encara agut una illustracion dijòus alòr que lei conselhiers regionaus s’èron acampats en sesilha plenièra. Lo FN voliá prepausar una mocion onte èra dich que Provença voliá pas recebre lei 471 malurós – 215 son d’enfants - que vènon de sacar lo camp de la Jongla calaisina. Per l’essenciau aquéleis Africans dau Sodan e de l’Eritrèa, olassa dau malur d’un monde en guèrra, seràn recebuts dins de rèires-país, coma a Champtercier (04), o La Torre d’Aigas (84).
Paur, o crenta de vèire votar lo tèxte frontista per sei pròpreis elegits ? Lei Republicans an prepausat una còntra-mocion, coma d’autrei atuban un còntra-fuec, amé doas diferéncias que valon la pena d’èstre dichas : demandava, la drecha, de reconéisser ais elegits locaus lo drech de refusar d’aculhir, e precisament de refusar l’acuelh dei forastiers en situacion de clandestinitat…
Diguem quatecant que tot aquò es una fumistariá. Aquela politica es de competéncia d’Estat, e s’es pas normau de laissar de costat lei premiers cònsols pertocats, es fòra prepaus de parlar de clandestins. S’agisse pas de lei jutjar, qu’an sei rasons. Mai ben de sotalinhar que son de monde convidat a faire sa demanda d’asile que seràn aculhits au nòstre.
Un còp de mai vaquí que, maugrat son tèxte escartat, es lo partit lepenista que dicta l’òrdre dau jorn politic de nòstra Region. L’ensèms – mens una vòtz – deis elegits regionaus, frontistas compres, an d’efècte votat aquela mocion a l’èr de sarralha.
Mai o mens quaranta per cent dei ciutadans qu’an votat ai regionalas de decembre 2015, l’an fach per aqueu partit. Laissa una gròssa majoritat que n’en vòu pas. Pasmens es aqueu FN que dralha la pista, e vaquí tot lo rèsta de la societat provençala que s’i endralha, mume se va vòu pas.
Cercam encara, quasi un an après l’eleccion regionala, un vertadier frònt anti-frònt. Cu dirà enfin publicament que nòstra cultura, nòstra istòria, nòstra arma nos menan au contràri de ce que vòlon lei bramaires d’una Provença acrochonida sus la part la mens dubèrta de sa cultura ?
La Provença de la Resisténcia vau mai qu’aquela dau replegament agressiu. Es aquela Provença qu’avàm a reflorir amé l’exemple de sei rèires. Aquela que vei obrar un Varian Fry que sauva 3000 persecutats dau nazisme, onte un Pèire Roqueta e un Jòrgi Reboul bailejan l’acuelh dei refugiats catalans, onte un Frederic Mistral duerbe lei braç a un Victòr Balaguer.
Perqué se n’en volètz de tradicions a defendre, messiers leis escobaires a ulhieras, vos fau vèire que n’i a que vos agradarián pas.
Paur, o crenta de vèire votar lo tèxte frontista per sei pròpreis elegits ? Lei Republicans an prepausat una còntra-mocion, coma d’autrei atuban un còntra-fuec, amé doas diferéncias que valon la pena d’èstre dichas : demandava, la drecha, de reconéisser ais elegits locaus lo drech de refusar d’aculhir, e precisament de refusar l’acuelh dei forastiers en situacion de clandestinitat…
Diguem quatecant que tot aquò es una fumistariá. Aquela politica es de competéncia d’Estat, e s’es pas normau de laissar de costat lei premiers cònsols pertocats, es fòra prepaus de parlar de clandestins. S’agisse pas de lei jutjar, qu’an sei rasons. Mai ben de sotalinhar que son de monde convidat a faire sa demanda d’asile que seràn aculhits au nòstre.
Un còp de mai vaquí que, maugrat son tèxte escartat, es lo partit lepenista que dicta l’òrdre dau jorn politic de nòstra Region. L’ensèms – mens una vòtz – deis elegits regionaus, frontistas compres, an d’efècte votat aquela mocion a l’èr de sarralha.
Mai o mens quaranta per cent dei ciutadans qu’an votat ai regionalas de decembre 2015, l’an fach per aqueu partit. Laissa una gròssa majoritat que n’en vòu pas. Pasmens es aqueu FN que dralha la pista, e vaquí tot lo rèsta de la societat provençala que s’i endralha, mume se va vòu pas.
Cercam encara, quasi un an après l’eleccion regionala, un vertadier frònt anti-frònt. Cu dirà enfin publicament que nòstra cultura, nòstra istòria, nòstra arma nos menan au contràri de ce que vòlon lei bramaires d’una Provença acrochonida sus la part la mens dubèrta de sa cultura ?
La Provença de la Resisténcia vau mai qu’aquela dau replegament agressiu. Es aquela Provença qu’avàm a reflorir amé l’exemple de sei rèires. Aquela que vei obrar un Varian Fry que sauva 3000 persecutats dau nazisme, onte un Pèire Roqueta e un Jòrgi Reboul bailejan l’acuelh dei refugiats catalans, onte un Frederic Mistral duerbe lei braç a un Victòr Balaguer.
Perqué se n’en volètz de tradicions a defendre, messiers leis escobaires a ulhieras, vos fau vèire que n’i a que vos agradarián pas.