L'unique usine de pâte à papier doit fonctionner en continu grâce à 3500 fournisseurs (photo MN)
Boscatiers, fabricants de pasta de papier, ressaires e fustiers auràn pas l’astre de vèire la filiera bòsc auçada au cimèu avans un moment. La crisi economica es bèn aquí. Mai lo pièger es que tot lo sector sariá pas lest de far flòri, un còp qu’aquela crisi destraucarà sus una repressa.
Es aquò que s’es ausit au moment deis Assisas regionalas dau bòsc, qu’an acampat dos cents professionaus dau sector a Marselha la setmana passada.
Fibre Sud, lo boquet dei mestiers dau bòsc, aviá convidat Ludovic Guinard a retraire lei perspectivas dau sector que fa viure en Provença aperaquí sièis cents personas, levat dau bastiment, qu’utilisa totjorn que mai de bòsc.
Lo director dau pòle Economia, Energia e Prospectiva de l’institut tecnologique FCBA o ditz : «lo marcat reprendrà pas, en 2013 ; li aurà benlèu ni mai ni mens d’obradors dubèrts, mai coma lo monde pòu mens pagar, lei surfacis de bastir seràn mendras, e lei materiaus se vendràn pas tant ».
Per la pasta de papier, l’avenir es pereu sorn, ajusta Ludovic Guinard. « La descreissença podriá èstre a doas chifras ».
Es aquò que s’es ausit au moment deis Assisas regionalas dau bòsc, qu’an acampat dos cents professionaus dau sector a Marselha la setmana passada.
Fibre Sud, lo boquet dei mestiers dau bòsc, aviá convidat Ludovic Guinard a retraire lei perspectivas dau sector que fa viure en Provença aperaquí sièis cents personas, levat dau bastiment, qu’utilisa totjorn que mai de bòsc.
Lo director dau pòle Economia, Energia e Prospectiva de l’institut tecnologique FCBA o ditz : «lo marcat reprendrà pas, en 2013 ; li aurà benlèu ni mai ni mens d’obradors dubèrts, mai coma lo monde pòu mens pagar, lei surfacis de bastir seràn mendras, e lei materiaus se vendràn pas tant ».
Per la pasta de papier, l’avenir es pereu sorn, ajusta Ludovic Guinard. « La descreissença podriá èstre a doas chifras ».
Provesiments balalin balalan
Pour Didier Garcin c'est l'innovation et l'alliance d'entreprises qui permettent de rester dans la course (photo MN)
Es adonc lo moment, que ditz, de milhorar l’organisacion de la filiera, bòrd que de tot biais es pas possible de frenar la davalada de la demanda. Es que li a un problèma estructurau dei gròs en Provença Aups e Còsta d’Azur. Degun pòu èstre segur de la quantitat de bòsc regionau que podrà crompar.
« Ieu que siáu ressaire, pòdi pas aver de visibilitat de l’ofèrta, e sai pas ce que vodràn me liurar dins un an, lei boscatiers » romega Pau Coulomp, un dei mai gròs ressaires deis Aups Maritimas, e president de Fibre Bois. « Es pron malaisat de trabalhar dins aquelei condicions ».
Es aquò lo premier problèma economic dau bòsc, lei professionaus patisson per manca de certitud de trobar pron de troncs quand n’an de besonh. Lei quasi 400 boscatiers, la màger part dins leis Aups, li sufison pas, semblariá.
D’un autre costat, lo Centre Regionau de la Proprietat Forestiera e sa Cooperativa Provença Forest, contestan : « li a jamai agut lo mejan de s’entendre sus lei prètz, es la promiera empacha de la filiera » que ditz lo president de la cooperativa, Felip Bregliano.
La seguretat dau provesiment, es lo problèma qu’evòca tanben Antòni Elineau, lo responsable dei provesiments de Fibre Excellence, a Tarascon. L’ancian Tembec, ancian Cellulose du Rhône, que representa quand meme un milion cent mila tonas de bòscs dins l’an, venguts de debrossalhatges, d’embuscatges, e subretot de rapugas de rèssas.
« Lo mai important per nosautrei, es pas lo prètz que crompam lo bòsc, mai la seguretat dei provesiments, per èstre bèn segurs que l’usina anarà en continu » sotalinha francament.
Un quart mai o mens de sei bòscs vènon de Paca. Mai causan fòrça desavantatges. « Coma lei boscatiers son pichons, fau passar de contracts amé de centenaus, au mitan de 3500 contracts de provesiment que passam. » Adonc, li es malaisat de bailejar toteis aquelei provesiments amé certitud.
Pasmens aquelei bòscs regionaus creissián pauc a cha pauc dins aquelei provesiments : de 150 000 tonas en 1991 fins qu’a 400 000 t en 2007, just avans la casuda de la crisi.
« Ieu que siáu ressaire, pòdi pas aver de visibilitat de l’ofèrta, e sai pas ce que vodràn me liurar dins un an, lei boscatiers » romega Pau Coulomp, un dei mai gròs ressaires deis Aups Maritimas, e president de Fibre Bois. « Es pron malaisat de trabalhar dins aquelei condicions ».
Es aquò lo premier problèma economic dau bòsc, lei professionaus patisson per manca de certitud de trobar pron de troncs quand n’an de besonh. Lei quasi 400 boscatiers, la màger part dins leis Aups, li sufison pas, semblariá.
D’un autre costat, lo Centre Regionau de la Proprietat Forestiera e sa Cooperativa Provença Forest, contestan : « li a jamai agut lo mejan de s’entendre sus lei prètz, es la promiera empacha de la filiera » que ditz lo president de la cooperativa, Felip Bregliano.
La seguretat dau provesiment, es lo problèma qu’evòca tanben Antòni Elineau, lo responsable dei provesiments de Fibre Excellence, a Tarascon. L’ancian Tembec, ancian Cellulose du Rhône, que representa quand meme un milion cent mila tonas de bòscs dins l’an, venguts de debrossalhatges, d’embuscatges, e subretot de rapugas de rèssas.
« Lo mai important per nosautrei, es pas lo prètz que crompam lo bòsc, mai la seguretat dei provesiments, per èstre bèn segurs que l’usina anarà en continu » sotalinha francament.
Un quart mai o mens de sei bòscs vènon de Paca. Mai causan fòrça desavantatges. « Coma lei boscatiers son pichons, fau passar de contracts amé de centenaus, au mitan de 3500 contracts de provesiment que passam. » Adonc, li es malaisat de bailejar toteis aquelei provesiments amé certitud.
Pasmens aquelei bòscs regionaus creissián pauc a cha pauc dins aquelei provesiments : de 150 000 tonas en 1991 fins qu’a 400 000 t en 2007, just avans la casuda de la crisi.
Bòsc energia : bòn e pas tant bòn
Ara çò que fa chifrar Antòni Elineau, dins la perspectiva d’una sortida de crisi, es la nulitat dau transpòrt de bòsc en region. « Avèm que la rota, alòr que volèm desvelopar la venguda dei bòscs per lo camin de fèrre e per lo Ròse ».
Un autra inquietuda lo tafura ; coma lei boscatiers auràn subreviscut a la crisi? Quant de provesiments seràn assegurats deman ? Vaquí lo paradòxa provençau : la biomassa crèisse mai, e pasmens la produccion descrèisse que mai ela tanben.
D’un autre latz, lo novèu marcat qu’es lo bòsc-energia, fa paur ais autrei mestiers. E.ON, que baileja la centrala termica de Gardana, trabalha un projèct, remplaçar lo carbon per lo bòsc. En principi auriá besonh de quasi 900 000 tonas de bòsc dins l’an per produrre d’electricitat, que nos ne’n manca en ivèrn.
Un comitat paritari ‘mé lo prefèct de Paca a validat lo projèct lo 23 de novèmbre. E se l’industriau laissa entendre que son bòsc serà importat, lei boscatiers e lei comunas qu’an desvelopat d’energia bòsc s’inquietan.
Rèsta lei fustiers, lei professionaus dau bastiment que trabalhan que mai amé lo bòsc regionau. Lei « Trofèus dau bòscs », de prèmis donats a d’entrepressas e d’arquitèctes, au moment d’aqueleis Assisas, e que trabalhan ‘mé de bòsc, fan bèn vèire que de mai en mai lo bòsc intra dins lei consctruccions. 40 professionaus li siguèron premiats.
Un autra inquietuda lo tafura ; coma lei boscatiers auràn subreviscut a la crisi? Quant de provesiments seràn assegurats deman ? Vaquí lo paradòxa provençau : la biomassa crèisse mai, e pasmens la produccion descrèisse que mai ela tanben.
D’un autre latz, lo novèu marcat qu’es lo bòsc-energia, fa paur ais autrei mestiers. E.ON, que baileja la centrala termica de Gardana, trabalha un projèct, remplaçar lo carbon per lo bòsc. En principi auriá besonh de quasi 900 000 tonas de bòsc dins l’an per produrre d’electricitat, que nos ne’n manca en ivèrn.
Un comitat paritari ‘mé lo prefèct de Paca a validat lo projèct lo 23 de novèmbre. E se l’industriau laissa entendre que son bòsc serà importat, lei boscatiers e lei comunas qu’an desvelopat d’energia bòsc s’inquietan.
Rèsta lei fustiers, lei professionaus dau bastiment que trabalhan que mai amé lo bòsc regionau. Lei « Trofèus dau bòscs », de prèmis donats a d’entrepressas e d’arquitèctes, au moment d’aqueleis Assisas, e que trabalhan ‘mé de bòsc, fan bèn vèire que de mai en mai lo bòsc intra dins lei consctruccions. 40 professionaus li siguèron premiats.
400 entreprises forestières qui ne peuvent garantir une offre régulière (photo MN)
Inovar e s’acampar fàcia ai gròs
Mai leis entrepressas demòran pichonas. Alòr, per existar, investisson dins l’inovacion, e pasmens dins la formacion d’obriers que son ara de polits saberuts dins son mestier.
L’Ostau Garcin, a Sisteron, n’es l’exemple. Per aqueu fustier lo desvolopament de son entrepressa passa per aqueu dau bòsc dins lo bastiment. La societat que siguèt fondada en 1936 emplega 45 salariats e, en 2000, s’es pagat un centre d’usinatge, qu’assegura la qualitat regulara de totei sei produchs. A l’ora d’ara vèson coma faire per investir dins un segond.
« S’acampam ara entre societats pichonas per prepausar de prètz e una qualitat au moment deis apèus d’ofèrtas publics, e aquò marcha ! » que ditz lo capolier de l’entrepressa. « Mai nos fa paur l’arribada dei majors dau bastiment que vènon te rastelar lei marcats deis artesans tre que leis avèm fa naisser ! »
Per pas vèire lei Bouygues e autrei manjar toteis aqueleis entrepressas que s’escampilhan sus lo territòri provençau, nissart e aupenc, es necessari de leis ajudar per progressar. Demandan ai poders publics d’orientar seis ajudas vèrs l’inovacion e vèrs la reduccion dau cost.
Va bèn amé lo consèu que veniá de donar Ludovic Guinard : « es lo moment de reorganisar vòstreis entrepressas per posquer destraucar de la crisi e rebombar deman. » Senon, deman podriá créisser lo bòsc regionau, e descréisser lei boscatiers que devon l’esplechar.
Un paradòxe.
L’Ostau Garcin, a Sisteron, n’es l’exemple. Per aqueu fustier lo desvolopament de son entrepressa passa per aqueu dau bòsc dins lo bastiment. La societat que siguèt fondada en 1936 emplega 45 salariats e, en 2000, s’es pagat un centre d’usinatge, qu’assegura la qualitat regulara de totei sei produchs. A l’ora d’ara vèson coma faire per investir dins un segond.
« S’acampam ara entre societats pichonas per prepausar de prètz e una qualitat au moment deis apèus d’ofèrtas publics, e aquò marcha ! » que ditz lo capolier de l’entrepressa. « Mai nos fa paur l’arribada dei majors dau bastiment que vènon te rastelar lei marcats deis artesans tre que leis avèm fa naisser ! »
Per pas vèire lei Bouygues e autrei manjar toteis aqueleis entrepressas que s’escampilhan sus lo territòri provençau, nissart e aupenc, es necessari de leis ajudar per progressar. Demandan ai poders publics d’orientar seis ajudas vèrs l’inovacion e vèrs la reduccion dau cost.
Va bèn amé lo consèu que veniá de donar Ludovic Guinard : « es lo moment de reorganisar vòstreis entrepressas per posquer destraucar de la crisi e rebombar deman. » Senon, deman podriá créisser lo bòsc regionau, e descréisser lei boscatiers que devon l’esplechar.
Un paradòxe.