Jean Bonfillon avait 67 ans, il était maire de Fuveau (9300 hab.) depuis 2001 (photo XDR)
Lo regard clar, franc mai boniàs, Joan Bonfillon podiá vos parlar tot d’un còp en provençau, e menar l’entrevista èra un plaser am’ eu : sus la politica culturala qu’aviá en carga a la Comunautaut dau País Sestian, o sus lei cargas de personaus qu’empachon lei comunas d’embauchar de policiers, o dau bonur de crear un salon deis escrivans dins un vilatje coma Fuvèu... o que que siegue.
Lo premier cònsol de Fuvèu a despareissut lo 4 de decembre 2013. Elegit d’aqueu borg pròche de Rosset e de Gardana, èra un emplegat de banca de mestier, qu’aviá agut la fisança de sei conciutadans puei de Marisa Joissains, la presidenta dau País Sestian. Era pas l’òme dei garrolhas, ce que li permetiá de discutir a drecha e a gaucha.
Ne’n aviá profiechat per menar la barca de l’ofèrta culturala dins lo país sestian que s’èra cubèrt de novèus establiments aquelei darrièreis annadas.
Chasque an au mes de novèmbre presidava lo festivau de tiatre en provençau de sa ciutat, e meme en 2005 m’aviá demandat de ne’n bailejar la jurada au nom d’Aquò d’Aquí. En 2003, mai que d’un se’n rementarà, aviá aculhit au sieu una assemblada de tres cents personas que venguèron aparar l’idèa d’una presencia publica de la lenga d’òc.
Era lo paire d’Agnès Bonfillon, jornalista de radiò, la soleta francesa que cobrèt leis atemptats de New York en 2001 per la radiò publica. Ne’n parlava totjorn amé granda fiertat.
Lo premier cònsol de Fuvèu a despareissut lo 4 de decembre 2013. Elegit d’aqueu borg pròche de Rosset e de Gardana, èra un emplegat de banca de mestier, qu’aviá agut la fisança de sei conciutadans puei de Marisa Joissains, la presidenta dau País Sestian. Era pas l’òme dei garrolhas, ce que li permetiá de discutir a drecha e a gaucha.
Ne’n aviá profiechat per menar la barca de l’ofèrta culturala dins lo país sestian que s’èra cubèrt de novèus establiments aquelei darrièreis annadas.
Chasque an au mes de novèmbre presidava lo festivau de tiatre en provençau de sa ciutat, e meme en 2005 m’aviá demandat de ne’n bailejar la jurada au nom d’Aquò d’Aquí. En 2003, mai que d’un se’n rementarà, aviá aculhit au sieu una assemblada de tres cents personas que venguèron aparar l’idèa d’una presencia publica de la lenga d’òc.
Era lo paire d’Agnès Bonfillon, jornalista de radiò, la soleta francesa que cobrèt leis atemptats de New York en 2001 per la radiò publica. Ne’n parlava totjorn amé granda fiertat.