Manue :"e escriu un diccionari occitan-japonès!" (photo XDR)
S’aqueu mes de febrier 2014 Naoko Sano se tròba en Lengadòc, en setembre passat èra a Osaka, a quauquei 20 000 qms. Li èra venguda, en vesina de Nagoya, per far coneissença dau grope de musica occitana Moussu T. e lei Jovents, en tornada au Japon.
Manue, que produse tornadas e discs d’aquela còla se ne’s ramentat per Aquò d’Aquí.
« Era lo 27 de setembre, nòstre tresen jorn au Japon onte sigueriam convidats per l’Institut Francés de Tokyo. Veniam tot just de rascaçar la dobla acipada de l’escart orari e culturau, qu’arribaviam a Osaka.
« Vaquí lo Marselha japonés ! s’i veson lei papiers au sòu, desconeissuts pertot alhors, de gents que tuban dins lei carrieras, ce qu’es enebit fòra de quauqueis endrechs, e un biais de parlar particular, l’Osaka-ben, trufat per lo rèsta dau Japon. Segur que se sentèm au nòstre dins aquela vila.
« Es dins aquela ciutat, que sentèm pròche, onte vau trobar Naoko Sano, alòr que siam dins un mitan de fremas dinamicas, que dison « Oba-chan », e qu’auriam dichas « cagòlas » au nòstre. Aquela filha es extraordinaria, que parla francés amé l’accent dau Lengadòc, e un occitan melhor que lo mieu. E la causa subre-naturala es qu’a publicat un diccionari occitan-japonés !
Manue, que produse tornadas e discs d’aquela còla se ne’s ramentat per Aquò d’Aquí.
« Era lo 27 de setembre, nòstre tresen jorn au Japon onte sigueriam convidats per l’Institut Francés de Tokyo. Veniam tot just de rascaçar la dobla acipada de l’escart orari e culturau, qu’arribaviam a Osaka.
« Vaquí lo Marselha japonés ! s’i veson lei papiers au sòu, desconeissuts pertot alhors, de gents que tuban dins lei carrieras, ce qu’es enebit fòra de quauqueis endrechs, e un biais de parlar particular, l’Osaka-ben, trufat per lo rèsta dau Japon. Segur que se sentèm au nòstre dins aquela vila.
« Es dins aquela ciutat, que sentèm pròche, onte vau trobar Naoko Sano, alòr que siam dins un mitan de fremas dinamicas, que dison « Oba-chan », e qu’auriam dichas « cagòlas » au nòstre. Aquela filha es extraordinaria, que parla francés amé l’accent dau Lengadòc, e un occitan melhor que lo mieu. E la causa subre-naturala es qu’a publicat un diccionari occitan-japonés !
L'occitan arriba au Japon 'mé la lenga, mai tanben 'mé l'alhòli...que ditz pas son nom ailà (photo XDR)
« L’escambi de bònei manieras passat, nos vaquí en trin de charrar de son percors e de seis estacas. Una Japonesa curiosa dau monde, vaquí de que afortir nòstra vista d’aquelei Japonés que trobam pivelants.
« Amé nòstrei contactes a Osaka e amé Naoko, vos vaquí en trin de se congostar de bonhetas de poupres, lei takoyaki, una especialitat d’Osaka que tastam coma de licums, puei anam beure de bièras Sapporo.
« Mai siam aquí per trabalhar, e dejà fau rejonhe la sala de concèrt. Prepausi a Naoko d’i vendre son diccionari pendent tota la tornada, bòrd que l’i aurà d’estands per va faire, amé lei CD de Moussu T.
« Lo concèrt serà flame, lei Osakians li botaràn lo fuec ! E nosautres serem au diapason. E nos vaquí encara un còp entaulats, esto còp davant una trocha de caulet, pòrc e cambaròt ben cubèrta d’una brava espessor de maionesa, l’okonomyaki.
« Vaquí la descuberta màger que fèm : la maionesa, nos ditz Naoko, es un apòrt occidentau, de l’edat Meiji (aperaquí en 1870), l’Emperor qu’a trach lo Japon dins l’èra modèrna. Serà quauqua ren d’aprendre de Naoko Sano qu’au Japon l’alhòli es un simbòle de modernitat, qué !
« Es aquí que decidarem de parlar ren que l’osaka-ben au Japon… enfin lei quauquei paraulas qu’aurem rabalhadas ; ce que farà s’estraçar de rire lo public de Tokyo. Grandmercé Naoko, qu’esperam la vèire a La Cieutat, quand vendrà au nòstre.
« Amé nòstrei contactes a Osaka e amé Naoko, vos vaquí en trin de se congostar de bonhetas de poupres, lei takoyaki, una especialitat d’Osaka que tastam coma de licums, puei anam beure de bièras Sapporo.
« Mai siam aquí per trabalhar, e dejà fau rejonhe la sala de concèrt. Prepausi a Naoko d’i vendre son diccionari pendent tota la tornada, bòrd que l’i aurà d’estands per va faire, amé lei CD de Moussu T.
« Lo concèrt serà flame, lei Osakians li botaràn lo fuec ! E nosautres serem au diapason. E nos vaquí encara un còp entaulats, esto còp davant una trocha de caulet, pòrc e cambaròt ben cubèrta d’una brava espessor de maionesa, l’okonomyaki.
« Vaquí la descuberta màger que fèm : la maionesa, nos ditz Naoko, es un apòrt occidentau, de l’edat Meiji (aperaquí en 1870), l’Emperor qu’a trach lo Japon dins l’èra modèrna. Serà quauqua ren d’aprendre de Naoko Sano qu’au Japon l’alhòli es un simbòle de modernitat, qué !
« Es aquí que decidarem de parlar ren que l’osaka-ben au Japon… enfin lei quauquei paraulas qu’aurem rabalhadas ; ce que farà s’estraçar de rire lo public de Tokyo. Grandmercé Naoko, qu’esperam la vèire a La Cieutat, quand vendrà au nòstre.
Ecrit avec les suggestions lexicales d'Alan Barthélemy