Quelques Morceaux en forme de poire...e una clinhada dei bèlas
Clin d'oeil à Eric Satie...en forme de poire (photo XDR)
Désirs Chroniques quartet
Clinhada a l'òbra de Satie e a la forma de la fonfonha Alentorn d’Yvon Bayer (Apt) : Braka (batt.), Rémi Charmasson (guit.) Chrstiane Ildevert e Amanda Gardone (contreb.) filmats per Sylvain Fornaro e Robert Santero.
Debuta fòrça zen, coma dins un jardin japonés, avans que de desplegar una mena de jazz ben ritmat, e perqué non de reggae (‘mé Swan’s egg reggae).
Lo rapòrt entre guitarra e cornamusa espanta, l’una ritma e l’autra debana. Yvon Bayer a vòugut faire viatjar son public en musica dins una tela celebrissima de Jeròni Bosch, Lo jardin dei delicis.
Tot plen d’umor, en referéncia an’aquelei autors qu’es pas colhon de ligar : Satie e Bosch, lo quartet prepausa una bèla color musicala dins una paleta que saup entrecavaucar instruments electrics e tradicionaus.
La fonfonha coma instrument de jazz faliá aujar, e an ben fach.
Oblidètz pas de vos arrestar un moment, dins aquela draia, au tresen tròç, Cuisse-madame, onte la paret trombòna e contrabassa vos simula l’auturós pas d’una ceremonia, dins una mar de sòns que s’espandisson a cha pauc fin qu’a envaïr tot l’espaci d’una bèla fola de nòtas dins un destapat pron barròc.
Contact diffusion@subito-presto.com
Clinhada a l'òbra de Satie e a la forma de la fonfonha Alentorn d’Yvon Bayer (Apt) : Braka (batt.), Rémi Charmasson (guit.) Chrstiane Ildevert e Amanda Gardone (contreb.) filmats per Sylvain Fornaro e Robert Santero.
Debuta fòrça zen, coma dins un jardin japonés, avans que de desplegar una mena de jazz ben ritmat, e perqué non de reggae (‘mé Swan’s egg reggae).
Lo rapòrt entre guitarra e cornamusa espanta, l’una ritma e l’autra debana. Yvon Bayer a vòugut faire viatjar son public en musica dins una tela celebrissima de Jeròni Bosch, Lo jardin dei delicis.
Tot plen d’umor, en referéncia an’aquelei autors qu’es pas colhon de ligar : Satie e Bosch, lo quartet prepausa una bèla color musicala dins una paleta que saup entrecavaucar instruments electrics e tradicionaus.
La fonfonha coma instrument de jazz faliá aujar, e an ben fach.
Oblidètz pas de vos arrestar un moment, dins aquela draia, au tresen tròç, Cuisse-madame, onte la paret trombòna e contrabassa vos simula l’auturós pas d’una ceremonia, dins una mar de sòns que s’espandisson a cha pauc fin qu’a envaïr tot l’espaci d’una bèla fola de nòtas dins un destapat pron barròc.
Contact diffusion@subito-presto.com
Impro...amé Ferran Savall
Ferran Savall, entre trad catalane et blues de partout (photo XDR)
De Ferran Savall, podriem dire qu’es lo dròlle de Jordi e de Montserrat Figueras, mai premier es un autor de tria que saup mesclar influéncias dau blues, de la bòssa, de la musica barròca (ben segur !) e de la musica trad catalana.
Amé sa veu e sa guitarra nos ne’n fa sentir tota la sensibilitat dins aqueu Somni que fasiá entendre Play Catalonia, l’organisme de promocien qu’èra ben present au Babelmed.
Fau s’arrestar escotar Plaça del Sol, que descordura tranquilament lo tèma d’una musica "bresilencatalanisada".
info@ferransavall.com
Amé sa veu e sa guitarra nos ne’n fa sentir tota la sensibilitat dins aqueu Somni que fasiá entendre Play Catalonia, l’organisme de promocien qu’èra ben present au Babelmed.
Fau s’arrestar escotar Plaça del Sol, que descordura tranquilament lo tèma d’una musica "bresilencatalanisada".
info@ferransavall.com
Al qantara en direct d'un desèrt ben abitat
Majid Bekkas (photo XDR)
Majid Bekkas, Manuel Hermia, Khalid Kouhen.
Ara ben assetat dins lo monde de la musica trad en causa que l’Acadèmia Charles Cros l’a premiat d’un « còp de còr », l’odista marroquin naissut en 1957 pòu nos far ausir aqueu polit mesclum de jazz afrò oriental.
Juga am’un triò compausat d’eu, de Manuel Hermia (vents) e de Khali Kouhen (tota mena de percussiens, fòrça chanut), que promòu un productor belga, Zig Zag World. A jugat a Marselha lo 28 mars.
S’es immergit dins la cultura musicala dei confrariás gnaouas dau Marròc, alòr que dejà aviá dins l’aurelha aquelei musicas dau desèrt despuei lo temps de l’enfància, alòr que restava pròche de Rabat.
Amé Al qantara (lo pònt) justament bastís un pònt d’arcadas entre musicas tradicionalas e jazz, qu’atriva ; la clarineta de Manuel Hermia li es pas per ren.
info@zigzagworld.be
Ara ben assetat dins lo monde de la musica trad en causa que l’Acadèmia Charles Cros l’a premiat d’un « còp de còr », l’odista marroquin naissut en 1957 pòu nos far ausir aqueu polit mesclum de jazz afrò oriental.
Juga am’un triò compausat d’eu, de Manuel Hermia (vents) e de Khali Kouhen (tota mena de percussiens, fòrça chanut), que promòu un productor belga, Zig Zag World. A jugat a Marselha lo 28 mars.
S’es immergit dins la cultura musicala dei confrariás gnaouas dau Marròc, alòr que dejà aviá dins l’aurelha aquelei musicas dau desèrt despuei lo temps de l’enfància, alòr que restava pròche de Rabat.
Amé Al qantara (lo pònt) justament bastís un pònt d’arcadas entre musicas tradicionalas e jazz, qu’atriva ; la clarineta de Manuel Hermia li es pas per ren.
info@zigzagworld.be
Pace of mind, sitar jazzy
Purbayan Chetterjee, jazz de Calcutta (photo XDR)
Purbayan Chetterjee (Sitar), Manuel Hermia (sax e flaüta), Michel Seba (percussiens) e François Garny (guitar bassa)
La Slang musica es un triò que nos fai una mena jazz, aquí segur a color indiana, bòrd que lo baile Purbayan Chetterjee, sitarista, a crebat l’uou a Calcuta en 1976.
Après una carriera sòlò, es vengut an’aquela forma de musica de fusien que, segur, emmasca l’auditòri, mai que garda de lònga lo beat d’un jazz de tria.
info@zigzagworld.be
La Slang musica es un triò que nos fai una mena jazz, aquí segur a color indiana, bòrd que lo baile Purbayan Chetterjee, sitarista, a crebat l’uou a Calcuta en 1976.
Après una carriera sòlò, es vengut an’aquela forma de musica de fusien que, segur, emmasca l’auditòri, mai que garda de lònga lo beat d’un jazz de tria.
info@zigzagworld.be
Sembahia, Lion a Baia ?
Du Brésil avec vue sur le Rhône (photo XDR)
Monoloco system : Bruno Bassan (Monoloco) que canta e composa, Breg Boudras que juega de la batariá, Cid Samartino a la bassa, Antoine Bost au sax, David Doris ai percussiens e Brice Bottin que juega a la guitarra.
Tre lo premier tròç, Sembahia, s’entend qu’aqueu grope de Francés dau Lionés es afogat de musica bresiliana.
C’est pas des manières, que s’occupa dau booking de quauquei còlas musicalas de Ròse Aups, s’apassiona per la musica africana o sudamericana que naisse en cò de nòstrei vesins.
Li mancariá que de s’interessar ai ritmes dins la musica occitana d’Ardècha o de Droma.
Monoloco canta, e fòrça ben, am’ una vòtz de bariton que pòu foscar avans que d’esperlongar una nòta.
Un bèu cant bresilian dau nòstre, per ce qu’avèm poscut entendre.
koutoufla@yahoo.fr
Tre lo premier tròç, Sembahia, s’entend qu’aqueu grope de Francés dau Lionés es afogat de musica bresiliana.
C’est pas des manières, que s’occupa dau booking de quauquei còlas musicalas de Ròse Aups, s’apassiona per la musica africana o sudamericana que naisse en cò de nòstrei vesins.
Li mancariá que de s’interessar ai ritmes dins la musica occitana d’Ardècha o de Droma.
Monoloco canta, e fòrça ben, am’ una vòtz de bariton que pòu foscar avans que d’esperlongar una nòta.
Un bèu cant bresilian dau nòstre, per ce qu’avèm poscut entendre.
koutoufla@yahoo.fr
Vidala...de la Pampa au Ròse
Christophe Jacques (guitarra), Séverine Soulaÿrès (cant e guitara), Myriam Essayan (cajón, bombo e autrei percussiens).
Una autre CD presentat per la mema còla lionesa, per cantar, esto còp lo folclòre argentin, mai tanben Victòr Jara e d’autreis autors dau Chili, de l’Argentina e de l’Uruguai.
Vòtz doça en castilhan d’un bot a l’autra que dona lo sentiment de cavaucar de la Pampa fin qu’ais Andas am’aqueu grope chanut.
Vidala s’es acampat fa detz ans, e aquò s’entende, que li a aquí de mestier.
Una autre CD presentat per la mema còla lionesa, per cantar, esto còp lo folclòre argentin, mai tanben Victòr Jara e d’autreis autors dau Chili, de l’Argentina e de l’Uruguai.
Vòtz doça en castilhan d’un bot a l’autra que dona lo sentiment de cavaucar de la Pampa fin qu’ais Andas am’aqueu grope chanut.
Vidala s’es acampat fa detz ans, e aquò s’entende, que li a aquí de mestier.
Mutacion Nacion en occitan electric
Manu Castel. Le premier CD de Mutacion Nacion sort avec cinq titres (photo XDR)
Manuel Castel, Mathias Benginio, Arnaud Fromont, Mouloud Bedri, Jacques Sorrentini, Daddy Villani. L’i trobam encara Manu Theron.
Aquela còla marselhesa, qu’una bòna part nos vèn dau grope d’Arnaud Fromont, D’Aquí Dub, manda e remanda de còps de bassa que sostenon lei lançadas d’una guitarra aigra, ritmes lancejants entrelaçan toteis aqueleis instruments que fan entendre una energia e una vòlha pas possiblas.
Lei tèxtes son dichs en occitan e en lingua franca, aqueu patoàs de totei lei lengas de Mediterranèia mescladas que parlavan marins e marchands dins totei lei pòrts.
Per dire la veritat, s’i entend pereu fòrça anglés. Aqueu premier disque de cinc tròç es produch per l’AMI (Aide aux Musiques Innovatrices).
resa@amicentre.biz
Aquela còla marselhesa, qu’una bòna part nos vèn dau grope d’Arnaud Fromont, D’Aquí Dub, manda e remanda de còps de bassa que sostenon lei lançadas d’una guitarra aigra, ritmes lancejants entrelaçan toteis aqueleis instruments que fan entendre una energia e una vòlha pas possiblas.
Lei tèxtes son dichs en occitan e en lingua franca, aqueu patoàs de totei lei lengas de Mediterranèia mescladas que parlavan marins e marchands dins totei lei pòrts.
Per dire la veritat, s’i entend pereu fòrça anglés. Aqueu premier disque de cinc tròç es produch per l’AMI (Aide aux Musiques Innovatrices).
resa@amicentre.biz
Lo molon de cançons de Phonopaca
Lo Corou de Berra figure sur l'album de Phonopaca avec "Viva la vida" (photo XDR)
Tot plen d’artistas que cantan occitan, francés, espanhòu, arabe o berbèr…Li a Ottilie, Lo Còrou de Berra, Bibi Ahmed 4T, D’Aquí Dub…
Phono Paca (li fariá escòrna de dire « Provença » !?) acampa de professionaus de la musica en Provença e Niça que vòlon organisar d’un biais independènt la musica, fòra dei Majòrs.
E nos gravan aquela compilacien qu’amolona de la qualitat amé de la qualitat, emai de la qualitat.
Fau escotar la vòtz d’Ottilie dins un registre coquinàs e tranquilament feminista, o Nevche dins « Vas-tu freiner », am’una vòtz chuchutejanta d’un polit timbre que vanega sus un violon aigre.
Que dire dau Massilia Sound System, de D’Aquí Dub, levat de tot lo bèn que ne’n pensam quand nos fa aqueu viatge electric que carreja de tèxtes prefonds en lenga nòstra ? O dau Bibi Ahmed Quartet (perdon ! « 4T ») quand desplega son blues toareg am’una tala vòlha electrica ? De bèn encara.
Aquela bèla reüssida se vende pas, bòrd qu’es un otís promocionau per Phonopaca. Li manca plus que de chanjar aqueu nom de bevenda sucrada per nos èstre simpatica a 100%.
phonopaca@phonopaca.com
Phono Paca (li fariá escòrna de dire « Provença » !?) acampa de professionaus de la musica en Provença e Niça que vòlon organisar d’un biais independènt la musica, fòra dei Majòrs.
E nos gravan aquela compilacien qu’amolona de la qualitat amé de la qualitat, emai de la qualitat.
Fau escotar la vòtz d’Ottilie dins un registre coquinàs e tranquilament feminista, o Nevche dins « Vas-tu freiner », am’una vòtz chuchutejanta d’un polit timbre que vanega sus un violon aigre.
Que dire dau Massilia Sound System, de D’Aquí Dub, levat de tot lo bèn que ne’n pensam quand nos fa aqueu viatge electric que carreja de tèxtes prefonds en lenga nòstra ? O dau Bibi Ahmed Quartet (perdon ! « 4T ») quand desplega son blues toareg am’una tala vòlha electrica ? De bèn encara.
Aquela bèla reüssida se vende pas, bòrd qu’es un otís promocionau per Phonopaca. Li manca plus que de chanjar aqueu nom de bevenda sucrada per nos èstre simpatica a 100%.
phonopaca@phonopaca.com
From Catalonia...de belei diversitats
Avec Niño Josele et la Cobla catalana, belle alliance de sons (photo XDR)
Tot plen d’artistas catalans que fan de jazz, de pòp, ròck e tradionau de creacien.
Au capítol d’aquelei compilaciens, fau levar lo capèu sus lo passatge dei Catalans de From Catalonia, que fan la rampelada d’un molon de gropes de tria e leis acampa dins tres CD, per genre : jazz, musicas dau monde e pòp ròck.
Fau aprofichar de l’estrambòrd comunicatiu, prefondament mai tranquilament iberic, d’un Joan Garriga, de la Troba Kung-Fú, quand canta Santa Alegria.
Tot parier de La Pegaina, o d’Els Catarres ‘mé sei vents tronadís… tot aquò ‘s ideau per faire la fèsta sensa jamai sacrifiar au biais chanut qu’es la marca d’aquelei còlas de delà lei Pirenèus.
Ce qu’ai trobat lo mai espantant èra lo mesclum entre un pur jugaire de flamencò coma l’es Niño Josele e la Cobla Sant Jordi ; dau fifre au trombòne passant per la guitarra, l’ensems nos fa una mena de jazz fòrça especiau.
Un còp sarrat lo disc « Musicas dau monde », passam au Jazz, per trobar lei memei vòlha e qualitat. Lei Mambòs de… Mambo Jambo son tant sautejants coma una caçairòla de pòp-còrn sus lo fuec, alòr que la vòtz d’Andrea Motis (que canta anglés) nos remanda ais annadas cinquanta per l’esperit.
Catalonha es un país de jazz, es pron coneissut, mai fa de ben de se’n assegurar un còp de mai ; la musica trad e lo jazz se casan ben ensems entre La Seu d’Urgell e Tarragòna, a pròva Marc Miralta que fa conéisser son CD « Flamenco Reunion ». Un acampament dei bèus.
Un polit ventalh de durbir tot entier avans que d’anar furnar lei disquaris de Barcelona (ne’n profiechi per vos recomandar aqueu, vertadierament chanut, Esteban, que podrà vos ne’n parlar mai que mai dins sa bauma d’Ali-Babà dau 26 Benet i Mateu (Blue Sounds - Barcelona, metrò estacien Reina Cristina, pròche deis universitats, info@blue-sounds.com).
Compilaciens de demandar a l’Institut Català de les Empreses Culturals ICEC internacional.icec@gencat.cat o a sa delegacien francesa paris2.icec@gencat.cat
Au capítol d’aquelei compilaciens, fau levar lo capèu sus lo passatge dei Catalans de From Catalonia, que fan la rampelada d’un molon de gropes de tria e leis acampa dins tres CD, per genre : jazz, musicas dau monde e pòp ròck.
Fau aprofichar de l’estrambòrd comunicatiu, prefondament mai tranquilament iberic, d’un Joan Garriga, de la Troba Kung-Fú, quand canta Santa Alegria.
Tot parier de La Pegaina, o d’Els Catarres ‘mé sei vents tronadís… tot aquò ‘s ideau per faire la fèsta sensa jamai sacrifiar au biais chanut qu’es la marca d’aquelei còlas de delà lei Pirenèus.
Ce qu’ai trobat lo mai espantant èra lo mesclum entre un pur jugaire de flamencò coma l’es Niño Josele e la Cobla Sant Jordi ; dau fifre au trombòne passant per la guitarra, l’ensems nos fa una mena de jazz fòrça especiau.
Un còp sarrat lo disc « Musicas dau monde », passam au Jazz, per trobar lei memei vòlha e qualitat. Lei Mambòs de… Mambo Jambo son tant sautejants coma una caçairòla de pòp-còrn sus lo fuec, alòr que la vòtz d’Andrea Motis (que canta anglés) nos remanda ais annadas cinquanta per l’esperit.
Catalonha es un país de jazz, es pron coneissut, mai fa de ben de se’n assegurar un còp de mai ; la musica trad e lo jazz se casan ben ensems entre La Seu d’Urgell e Tarragòna, a pròva Marc Miralta que fa conéisser son CD « Flamenco Reunion ». Un acampament dei bèus.
Un polit ventalh de durbir tot entier avans que d’anar furnar lei disquaris de Barcelona (ne’n profiechi per vos recomandar aqueu, vertadierament chanut, Esteban, que podrà vos ne’n parlar mai que mai dins sa bauma d’Ali-Babà dau 26 Benet i Mateu (Blue Sounds - Barcelona, metrò estacien Reina Cristina, pròche deis universitats, info@blue-sounds.com).
Compilaciens de demandar a l’Institut Català de les Empreses Culturals ICEC internacional.icec@gencat.cat o a sa delegacien francesa paris2.icec@gencat.cat
Puglia Sounds per cantar grèc d'Italia o jugar amé de Ròms integrats
Redi Hasa, Maria Mazzotta, joli dialogue entre voix et violoncelle venus des Pouilles (photo XDR)
Tot plen d’artistas que fan tota mena de musica actuala que nos vènon dei Polhas d’Italia (sabètz, just dessús lo talon de la bòta, onte facturan de bòns vins !) onte la diversitat sembla senhorejar.
Seriá una deca dei gròssas de pas s’arrestar una briga a ce que produson dins aquela provincia italiana onte la rega d’intervencien publica sembla favorabla a d’artistas dei bèus, qu’ailàs elei tanben se senton soventei còps oblitjats de cantar anglés.
Avèm remarcat Antonio Castrignanò qu’entre vòtz, violon e autrei còrdas, esperlonga sei sòns ritmats que nos dison tot d’un còp Orient e Occidènt, e que canta de còps en griko, aqueu grèc dialectau que se parla au Salento, dins lo sud d’aquelei Polhas.
E fau sotalinhar aquela beutat que la vòtz e lo violoncèla fan nàisser de sei charradissas entre Redi Hasa e Maria Mazzotta. O tot parier am’aqueu grope Mascarimirì, que fan percórrer a granda vitessa un paisatge sonòre marcat per lei musicas Ròms salentinas, amé son albom Gitanistan.
Ne’n dirai pas mai, mai se, au nòstre, en luec de cochar lei populaciens Ròms avián l’idèa dei bèlas de leis integrar, deman podrián laissar a nòstreis enfants de musicas de fusien que li fariá far fèsta !
Sotalinham encara qu’aqueu grop mena un projèt amé nòstre Gigi de Nissa, que ne’n parlarem un còp de mai tre que possible.
Seriá una deca dei gròssas de pas s’arrestar una briga a ce que produson dins aquela provincia italiana onte la rega d’intervencien publica sembla favorabla a d’artistas dei bèus, qu’ailàs elei tanben se senton soventei còps oblitjats de cantar anglés.
Avèm remarcat Antonio Castrignanò qu’entre vòtz, violon e autrei còrdas, esperlonga sei sòns ritmats que nos dison tot d’un còp Orient e Occidènt, e que canta de còps en griko, aqueu grèc dialectau que se parla au Salento, dins lo sud d’aquelei Polhas.
E fau sotalinhar aquela beutat que la vòtz e lo violoncèla fan nàisser de sei charradissas entre Redi Hasa e Maria Mazzotta. O tot parier am’aqueu grope Mascarimirì, que fan percórrer a granda vitessa un paisatge sonòre marcat per lei musicas Ròms salentinas, amé son albom Gitanistan.
Ne’n dirai pas mai, mai se, au nòstre, en luec de cochar lei populaciens Ròms avián l’idèa dei bèlas de leis integrar, deman podrián laissar a nòstreis enfants de musicas de fusien que li fariá far fèsta !
Sotalinham encara qu’aqueu grop mena un projèt amé nòstre Gigi de Nissa, que ne’n parlarem un còp de mai tre que possible.
Ecrit en provençal maritime avec les suggestions lexicales d'Alain Barthélemy.