Le chantier de l'Hôtel de Caumont, aujourd'hui Centre d'Art privé, a été soutenu par le public (photo MN)
Pèire de gip purament blanca sus tapissariás bluas e grisas qu’enviròutan lei cadièras XVIII è alentorn d’una epineta …se podrián crèire convidats per Paulina de Bruny, marquesa de Caumont, per un recitau, amé de monde chausit, just avans la Revolucien.
En veritat siam a l’ostau de Caumont, Conservatòri de Musica d’Ais fin qu’en 2012, e ara novèl ensems museau confiat per la Vila a Culturespaces, una societat de gestien d’eveniments e de luecs de memòris, onte trobam premier GDF-Suez, o ara Engie, se volètz.
Sus tres nivèus, la bastida nòbla dau quartier Mazarin amolona lo luxe e lo gaubi. Luxe e riquessas dau decòr nòble fin de regime, et gaubi de totei les mestiers qu’an reviscolat a l’identica lei salas, dei tometas au sòu jusqu’au gip dau plafon.
Mai atriva tanben la critica. « Anarem pas de cotria amé la municipalitat ai festivitats que consacran la privatisacien de luecs publics » que denonciava Arvei Guerrera, lo conseilher municipau d’oposicien (POC), dimars 5 de mai, au moment d’inaugurar l’ostau. Aqueu sotalinha qu’en mai de vendre l’ostau de Caumont, la Vila de Marisa Joissains a portat pèira, au nivèu financier, per pagar la restauracien.
En veritat siam a l’ostau de Caumont, Conservatòri de Musica d’Ais fin qu’en 2012, e ara novèl ensems museau confiat per la Vila a Culturespaces, una societat de gestien d’eveniments e de luecs de memòris, onte trobam premier GDF-Suez, o ara Engie, se volètz.
Sus tres nivèus, la bastida nòbla dau quartier Mazarin amolona lo luxe e lo gaubi. Luxe e riquessas dau decòr nòble fin de regime, et gaubi de totei les mestiers qu’an reviscolat a l’identica lei salas, dei tometas au sòu jusqu’au gip dau plafon.
Mai atriva tanben la critica. « Anarem pas de cotria amé la municipalitat ai festivitats que consacran la privatisacien de luecs publics » que denonciava Arvei Guerrera, lo conseilher municipau d’oposicien (POC), dimars 5 de mai, au moment d’inaugurar l’ostau. Aqueu sotalinha qu’en mai de vendre l’ostau de Caumont, la Vila de Marisa Joissains a portat pèira, au nivèu financier, per pagar la restauracien.
Dubert ai Sestians jusqu’a quand ?
Du gypse des plafonds aux tomettes des sols, la rénovation a fait appel à un travail documentaire important pour retrouver l'ambiance du XVIIIè siècle (photo MN)
Culturespaces s’ocupa dejà en Provença deis eveniments dau castèu dei Baus, mai aviá encara jamai crompat un luec.
A z-Ais, a finançat l’ostau de Caumont amé 10,8 milliens d’€uròs.
De mecènas coma la Societat Marselhesa de Credit a ajustat 234 000 €, e l’Estat, via la Drac, encara 945 000 €, alòr que la Comunautat dau País Sestian a apondut 579 000 € per reviscolar lei 2500 m2 d’aquel ostau e de sei jardins, ont’ara se pòu vèire una boissierassa en flor de lis.
Lo president de Culturespaces, Bruno Monnier, l’assegura, lo luec serà dubèrt au monde sestian.
Am’una intrada a 11 € se pòu benlèu entendre, bòrd que la societat pensa ganhar sei beneficis amé lo produch d’una botiga que prepausa libres et catalògs, mai pereu la reproduccien dei porcelanas luxuosas dei servicis de l’Ostau, e am’un restaurant, que segur serà pas una cantina.
Asseguranças messas en dobte per Arvei Guerrera. « Un biais que resistariá pas, se Culturespaces èra dins l’impassa financiera ! ».
Lo vesinatge d’estructuras musealas publicas et privadas, segur fa una ofèrta culturala mai granda, e dins una ciutat toristica pòu atrivar de monde estrangier lèst pèr pagar.
Lei doas mòstras l’an qu’organisarà Culturespaces son fachas per li agradar an’aqueu monde. La chausida d’artistas tant celebrissims coma lo Canaletto fa ben veire la tòca de l’endrech. Serà pas aquí segur que se prendràn lei riscs.
A z-Ais, a finançat l’ostau de Caumont amé 10,8 milliens d’€uròs.
De mecènas coma la Societat Marselhesa de Credit a ajustat 234 000 €, e l’Estat, via la Drac, encara 945 000 €, alòr que la Comunautat dau País Sestian a apondut 579 000 € per reviscolar lei 2500 m2 d’aquel ostau e de sei jardins, ont’ara se pòu vèire una boissierassa en flor de lis.
Lo president de Culturespaces, Bruno Monnier, l’assegura, lo luec serà dubèrt au monde sestian.
Am’una intrada a 11 € se pòu benlèu entendre, bòrd que la societat pensa ganhar sei beneficis amé lo produch d’una botiga que prepausa libres et catalògs, mai pereu la reproduccien dei porcelanas luxuosas dei servicis de l’Ostau, e am’un restaurant, que segur serà pas una cantina.
Asseguranças messas en dobte per Arvei Guerrera. « Un biais que resistariá pas, se Culturespaces èra dins l’impassa financiera ! ».
Lo vesinatge d’estructuras musealas publicas et privadas, segur fa una ofèrta culturala mai granda, e dins una ciutat toristica pòu atrivar de monde estrangier lèst pèr pagar.
Lei doas mòstras l’an qu’organisarà Culturespaces son fachas per li agradar an’aqueu monde. La chausida d’artistas tant celebrissims coma lo Canaletto fa ben veire la tòca de l’endrech. Serà pas aquí segur que se prendràn lei riscs.
Public e privat que caminan de cotria atrivan mai de toristas, mai…
L’exemple de Barcelona pasmens, nos fa veire que lo vesinatge pòu aprofiechar a totei.
Pròche dau Musèu Nacionau d’Art de Catalonha (MNAC), a Montjuich, lo vesitaire pòu, un còp miradas lei meravilhosas collecciens publicas, anar pagar 4€ l’intrada da la Fondacien La CaixaForum, emanacien de la banca la mai richa de Catalonha.
Un ensems de tres bèlei salas l’i espèra, onte es possible de descubrir, un còp l’òbra fotografica de Sebastiao Salgado, Genesis, un autre lo debanament de l’òbra de l’arquitècte Le Corbusier o, coma a l’ora d’ara, una mòstra sus l’art dei Amerindians Mochicas.
Fa pas escòrna ai musèus publics, que totei an creat en 2012 une associacien dei musèus per coordonar l’ofèrta e lei investiments, amé la tòca, ben segur, d’atrivar encara mai de monde maugrat aquelei temps de crisi.
Un astre per totei, a ben marchat, que la màger part dei visitaires son estrangiers, premier lei Francés.
Mai lei Barcelonencs, elei, renan ara que la politica de tarifas li fan pas la plaça bèla, alòr que lo caumatge pica fòrt, lei joines en particulier.
Pròche dau Musèu Nacionau d’Art de Catalonha (MNAC), a Montjuich, lo vesitaire pòu, un còp miradas lei meravilhosas collecciens publicas, anar pagar 4€ l’intrada da la Fondacien La CaixaForum, emanacien de la banca la mai richa de Catalonha.
Un ensems de tres bèlei salas l’i espèra, onte es possible de descubrir, un còp l’òbra fotografica de Sebastiao Salgado, Genesis, un autre lo debanament de l’òbra de l’arquitècte Le Corbusier o, coma a l’ora d’ara, una mòstra sus l’art dei Amerindians Mochicas.
Fa pas escòrna ai musèus publics, que totei an creat en 2012 une associacien dei musèus per coordonar l’ofèrta e lei investiments, amé la tòca, ben segur, d’atrivar encara mai de monde maugrat aquelei temps de crisi.
Un astre per totei, a ben marchat, que la màger part dei visitaires son estrangiers, premier lei Francés.
Mai lei Barcelonencs, elei, renan ara que la politica de tarifas li fan pas la plaça bèla, alòr que lo caumatge pica fòrt, lei joines en particulier.
La Caixa Forum, à quelques dizaines de mètres du Musée National d'Art de Catalogne. Les structures privées et publiques ont passé un accord en 2013 (photo MN)