A 8km au large, depuis 1966, la fosse de Cassidaigne aura reçue vingt millions de tonnes de terres d'exploitations. Alteo devrait à l'avenir y rejeter des effluents liquides, contenant 80 tonnes par an de solides (photo MN)
« Cassidanha es un dei dos principaus hots spots de biodiversitat entre lei asclassas prefondas de la façada mediterraneana francesa ».
Maugrat qu’aguèsse sotalinhat aquela particularitat de la fòssa sota marina au larg dei Calancas de Marselha, lo conseu d’admenistracien dau Pargue Nacionau a finalament recomandat a l’Estat de laissar Altéo polluir encara quinge ans aqueleis fons marins remirables.
L’a decidat lo 8 de setembre passat, après aver legit (o pas) lei 16000 paginas dau dorsier presentat per l’industriau de l’alumini.
Endraiat per Pechiney en 1966, l’usina de Gardana a racat a cinquanta quilomètres quauquei vint miliens de tonas de residús d’esplechas. Aquelei fangas rojas,
Alcan qu’a succedit a Pechiney, leis a remandadas puei. Puei Rio Tinto, que crompèt l’usina. E Altéo, après aquela societat…
Un arrestat prefectorau de 1996 pasmens, donava fin qu’a decembre 2015 an’aqueleis industriaus, per trobar una solucien alternativa.
Dins lo debanament complicat de la fabricacien de l’alumini, l’usina manja de quantitats de tèrras rojas, la baucita que se trasié de la tèrra provençala de mai que d’un endrech.
Maugrat qu’aguèsse sotalinhat aquela particularitat de la fòssa sota marina au larg dei Calancas de Marselha, lo conseu d’admenistracien dau Pargue Nacionau a finalament recomandat a l’Estat de laissar Altéo polluir encara quinge ans aqueleis fons marins remirables.
L’a decidat lo 8 de setembre passat, après aver legit (o pas) lei 16000 paginas dau dorsier presentat per l’industriau de l’alumini.
Endraiat per Pechiney en 1966, l’usina de Gardana a racat a cinquanta quilomètres quauquei vint miliens de tonas de residús d’esplechas. Aquelei fangas rojas,
Alcan qu’a succedit a Pechiney, leis a remandadas puei. Puei Rio Tinto, que crompèt l’usina. E Altéo, après aquela societat…
Un arrestat prefectorau de 1996 pasmens, donava fin qu’a decembre 2015 an’aqueleis industriaus, per trobar una solucien alternativa.
Dins lo debanament complicat de la fabricacien de l’alumini, l’usina manja de quantitats de tèrras rojas, la baucita que se trasié de la tèrra provençala de mai que d’un endrech.
De tèrras que vende pas pron l’industriau
Le site gardannais d'Alteo a consacré 45 M€ aux équipements de dépollution, aidés au tiers par l'Agence de l'Eau (photon MN)
Despuei quinge ans, l’usina gardanenca s’assaja a valorisar aquelei residús.
« Podèm despolluir leis aigas am’aquelei tèrras dins lo processus d’espurgacien, que ne’n lèva lei fosfatas » trompeta Laurenç Poizat, l’engenhaire encargat de desvelopar aquela « Bauxalina », son nom comerciau.
En 2011 Rio Tinto aviá meme passat un acòrd am’una societat australiana, Virotec, que vendiá en Granda Bretanha aquelei residús.
En veritat jamai siguèt possible de vendre d’un biais duradís aquela Bauxalina, qu’Altéo podriá donar, se li aviá pron d’utilisators, levat per cobrir lei bordilhets.
Adonc es a la mar que destapa l’essenciau dei fangas rojas. A uech quilomètres en mar. Au mens serián d’inèrtes, que dis Altéo.
« Que non ! » contesta Jan Reynaud, un ancian engenhaire de l’Equipament, militant ecologista dau relarg aubanhenc.
Vèn de publicar a l’internet un dorsier per dire la nocivitat d’aquelei tèrras, que serà encara druda deman, s’Altéo, coma va dis, remanda quasi plus que d’aigas.
« Dison que remandaràn pas mai de 35 mg per litre. Mai s’es verai, nos farà quand meme 82 tonas l’an de tèrras au fons. E am’elei 12,5 tonas de produchs quimiques : nitratas, sòudas, cloruras amé tres milas tonas de metaus. Sensa parlar de la radiòactivitat de 750 Bq/litra que caminon a travès la cadena alimentàri jusqu’à vòstrei sietas ».
Per redurre sa piada sus l’environament marin, Altéo assaja de separar tèrras e aigas, amé l’ajuda d’un filtre-pressa. Dejà un es actiu a Gardana, un second es en trin d’èstre installat, un tresen ara es comandat.
« Podèm despolluir leis aigas am’aquelei tèrras dins lo processus d’espurgacien, que ne’n lèva lei fosfatas » trompeta Laurenç Poizat, l’engenhaire encargat de desvelopar aquela « Bauxalina », son nom comerciau.
En 2011 Rio Tinto aviá meme passat un acòrd am’una societat australiana, Virotec, que vendiá en Granda Bretanha aquelei residús.
En veritat jamai siguèt possible de vendre d’un biais duradís aquela Bauxalina, qu’Altéo podriá donar, se li aviá pron d’utilisators, levat per cobrir lei bordilhets.
Adonc es a la mar que destapa l’essenciau dei fangas rojas. A uech quilomètres en mar. Au mens serián d’inèrtes, que dis Altéo.
« Que non ! » contesta Jan Reynaud, un ancian engenhaire de l’Equipament, militant ecologista dau relarg aubanhenc.
Vèn de publicar a l’internet un dorsier per dire la nocivitat d’aquelei tèrras, que serà encara druda deman, s’Altéo, coma va dis, remanda quasi plus que d’aigas.
« Dison que remandaràn pas mai de 35 mg per litre. Mai s’es verai, nos farà quand meme 82 tonas l’an de tèrras au fons. E am’elei 12,5 tonas de produchs quimiques : nitratas, sòudas, cloruras amé tres milas tonas de metaus. Sensa parlar de la radiòactivitat de 750 Bq/litra que caminon a travès la cadena alimentàri jusqu’à vòstrei sietas ».
Per redurre sa piada sus l’environament marin, Altéo assaja de separar tèrras e aigas, amé l’ajuda d’un filtre-pressa. Dejà un es actiu a Gardana, un second es en trin d’èstre installat, un tresen ara es comandat.
Tèrras raras e produchs quimiques remandats dins lo hot spot environamentau
Chasque còp còsta quinge miliens d’€uròs. Mai l’Agènci de l’Aiga ajuda aquelei crompas per quinge miliens, lo tèrç de la soma entiera. « E mai, en 2014 redurrà la contribucien d’Altéo a pas mai de 2,6 M€ » denòncia Jan Reynaud.
Aqueleis ajudas son fachas per encoratjar leis industriaus, o lei comunas, a milhorar son efèct sur l’environament.
L’ecologista sospicha la societat metallurgica de prepausar ren que ce que li còsta pas car. « Senon auriá reservat aquelei residús que contenon de titane, que deman pasmens serà rare ».
Fau dire que la rendabilitat d’aquela usina, venduda mai que d’un còp, es en causa. E am’ela l’emplec.
Es aquò segur qu’interessa lo premier cònsol PCF Rogier Mei. « A l’ora d’ara la vertadiera pollucien es pas l’aiga de tròp a remandar, que fau segur espinchar, mai es ben lo chaumatge ». E Alteo emplega 400 salariats dins sa vila.
« Enebir lei remandaments liquides o solides a la mar, uei, seriá barrar l’usina subran, bòrd que deguna tecnica alternativa exista » desclara de son costat lo deputat locau, l’EELV Francesc Micheu Lambert.
Ne’n siam plus au moment que Delfina Batho, l’anciana ministra de l’Ecologia, aviá desclarat a la deputada europeana EELV Miquela Rivasi, que la « cessacien de tot remandament seriá estrictament respectada a la fin de 2015 ».
Eriam alòr solament l’an passat.
Aqueleis ajudas son fachas per encoratjar leis industriaus, o lei comunas, a milhorar son efèct sur l’environament.
L’ecologista sospicha la societat metallurgica de prepausar ren que ce que li còsta pas car. « Senon auriá reservat aquelei residús que contenon de titane, que deman pasmens serà rare ».
Fau dire que la rendabilitat d’aquela usina, venduda mai que d’un còp, es en causa. E am’ela l’emplec.
Es aquò segur qu’interessa lo premier cònsol PCF Rogier Mei. « A l’ora d’ara la vertadiera pollucien es pas l’aiga de tròp a remandar, que fau segur espinchar, mai es ben lo chaumatge ». E Alteo emplega 400 salariats dins sa vila.
« Enebir lei remandaments liquides o solides a la mar, uei, seriá barrar l’usina subran, bòrd que deguna tecnica alternativa exista » desclara de son costat lo deputat locau, l’EELV Francesc Micheu Lambert.
Ne’n siam plus au moment que Delfina Batho, l’anciana ministra de l’Ecologia, aviá desclarat a la deputada europeana EELV Miquela Rivasi, que la « cessacien de tot remandament seriá estrictament respectada a la fin de 2015 ».
Eriam alòr solament l’an passat.
Le site gardannais de Mangegarri, dépôt de boues rouges, exploitable pour une quinzaine d'années (photo MN)