A Mondragon lo Drac èra de la fèsta

Il émerge du Rhône une fois par an pour faire peur


VAUCLUSE. Défilé costumé, marché associatif et musique ont fait le menu de cette fête joyeuse dédié au monstre du Rhône. Une antique manière de conjurer les furies de la nature ? En tout cas cette année ni vent ni pluie ne s’y sont manifestés.



Un "gueu", il y a aussi des elfes ou des sorcières pour accueillir le Drac à Mondragon (photo AC)
A Mondragon (Vauclusa), pròche de Ròse, se teniá la 43enca «Fèsta dau Drac» en mai. Organizada per lo Comitat dei Fèstas, la manifestacion acampa un molon de vilatgés e estajants exteriors lo temps d'una jornada, totjorn en fin de mai. Un astre, un plaser vertadier per totei lei presents qu'avián poscut comptar sus lo bèu temps, l'abséncia de pluèia e de vent, per prepausar dins lo centre de Mondragon d'activetats divèrsas.
 
Ansin, lo tantòst s'i mesclavan marcats, demostracions istoricas e artisticas, barrutlaments, expausicions, jògas, musicas e animaus de bastida. Lo tot, ben segur, dins una ambiància medievala au possible. Lo vilatge retròba ansin de colors novèlas, d'animacions festivas e un revirament dins lo temps que duèrb sus la sason estivala que s'anóncia richa en eveniments dins Vauclusa.
 
Lo sèr, la fin-finala, la conclusion d'un travalh benevòu e investit : mant una centena de personas desguisadas ò costumadas (aquò depend dau seriós de l'abilhament) an defilat davant lo monde vengut leis aplausir. 

Le Drac symbolise toutes les peurs ; on les conjure en le sifflant, en le rejetant...jusqu'à l'an prochain

Lo defilat faguèt dos passatges. Acampava cars e carriòtas d'estructuras e grops associatieus, anant de Vendaqui per exemple ai «gueux», en passant per de comunautats exterioras (celtica, orientala...) ò fantasticas (elfes, mascas...).
 
Un grand moment d'alegria que rebat cada annada l'implicacion lausabla deis organizadors e participants benevòus : la resulta es una capitada, subretot quand la meteò es de nòste costat !
 
Lo Drac... Aqueu mostre fantastic que sortís de son Ròse per trevar lo vilatge de Mondragon... Amondaut, lo castèu de Mondragon, a mitat roïnat e privatisat.
 
Sus sei vièlhei pèiras lo lume dau Miejorn. En bas, dins lo vilatge, leis estatjants son mai a l'ombra, quora ven lo calabrun. E en aqueu sèr de prima festiva, dins la nuech, apareis lo Drac. Se tròba a la tota fin dau defilat, coma se percaçava lei participants.
 
Arriba au centre dau vilatge, lo monde sibla. Es pas lo benvengut, lo Drac. Laid, fumadís, verd coma l'aiga de Ròse, roge coma lo sang, mòstra sei dents a la populacion que non a plus paur d'eu.
 
L'aculisson e lo regitan per la seguida. Alòrs se'n va, mai tornarà l'an que ven, e puèi l'an d'après, etc etc... Tant que vieurà la Fèsta dau Drac !
 

Dimanche 15 Juin 2014
Amy Cros